Gmail er úti - veit einhver eitthvað um málið?

Gmail er úti núna - næst ekkert samband við þessa annars frábæru þjónustu google, tölvupóstfangið sem ég hef lengi notað sem mitt aðal póstfang. Eins og venjulega var ég búin að senda fyrirspurnir og sjálfri mér minnispunkta og gögn í þetta netfang, en ég minnist þess ekki af nokkurra ára kynnum við gmail að hafa lenti í einhverju af þessu tagi. Veit einhvern eitthvað um málið, hef ekki séð neinar tilkynningar á netinu, en reyndar ekki leitað ýkja mikið.

Hverjir eru sérfræðingarnir? Þessir með torskildu titlana eða þeir sem eru með hugmyndirnar og reynsluna?

Ég hef aldrei talað við manneskju sem vinnur í heilbrigðiskerfinu sem ekki hefur lumað á einu eða fleirum sparnaðarráðum. Og núverandi heilbrigðisráðherra, Ögmundur Jónasson, á án efa eftir að leita í þann sjóð til að finna sparnaðarleiðir - þess vegna er svo mikilvægt að hann fái að halda áfram í þessu mikilvæga ráðuneyti, sem hann er í en heldur varla nema VG bæti við sig fulltrúum í öllum kjördæmum. Ögmundur vill nefnilega ekki vinna 1. sætið í suðvesturkjördæmi eins og seinast, heldur annað sætið og fá Guðfríði Lilju í fyrsta sætið, sem er flott. Til að þetta geti orðið er einfalt að grípa til ákveðinna aðgerða - skrá sig í Vinstri græn, taka þátt í forvali vinstri grænna og skila VG þeim 20-35 prósentum atkvæða sem stemmning virðist fyrir! Góð útkoma í næstu kosningum skilar Vinstri grænum í sterka stöðu eftir kosningar í stjórnarmyndun.

Það er plagsiður að forðast eins og heitan eldinn að spyrja þá sem vit hafa á málunum ráða. Flatur niðurskurður, heilög prósentutala yfir línuna er vissulega ,,einföld" aðferð til sparnaðar og útheimtir nákvæmlega enga hugsun. Að tala við fólkið sem stendur í strögglinu að ná endum saman er hins vegar tímafrekt en skilar hins vegar miklu réttlátari niðurstöðu. Þeim tíma og því fé er hins vegar vel varið. Flatur sparnaður sem yfirmönnum er gert að ná fram ,,í hvelli" eins og oftast er gert er bara della, della sem við horfum aftur og aftur uppá. Ekki meir af því, takk!!!! En allar litlu sparnaðarhugmyndirnar sem fólkið með reynslu á sjúkrahúsum og heilsugæslustöðum luma á, þær myndu enda með að spara milljarða, ef fram næðu að ganga.

Allir tala um nýsköpun eins og eitthvert innihaldslaust töfraorð, enn eina hókus-pókuslausnina. Ég er orðin frekar pirruð á innantómum allsherjarlausnum. Í hugbúnaðargerðhefur verið mikið um nýsköpun, ný atvinnutækifæri og það sem mest er um vert, þarna eru ennþá miklir vannýttir möguleikar. Þar sem ég vann í þessum bransa í næstum sjö ár og fylgdist grannt með því sem þar var að gerast þá langar mig að segja frá því sem hægt er að gera. Ágæt kona, Sigrún Guðjónsdóttir, gerði meistaraprófsritgerð sem snertir þetta og ég mæli með því að þeir sem áhuga hafa trítli upp í Þjóðarbókhlöðu og blaði gegnum ritgerðina. Árið 2005 gerðu Samtök upplýsingatæknifyrirtækja (SUT) stjórnvöldum tilboð. Það snerist um að gera upplýsingatækni að þriðju meginstoðinni í verðmætasköpun. Konkret tillögur, beint úr greininni, en dauflegar undirtektir stjórnvalda, því miður. Þessar tillögur eru til, þessar tillögur eru í fullu gildi. Almennileg stjórnvöld eru nýtekin við og það verður að gefa þeir meira en þessa 80 daga til að byggja upp nýtt og raunsærra atvinnulíf. Svo ég stikli aðeins á nokkru því sem þarf að bæta og SUT hafa bent á, þá erum við að keppa við þjóðir sem veitt hafa miklu fé (skynsamlega) í þennan málaflokk, en íslensk stjórnvöld hafa daufheyrst við ábendingum um úrbætur. Þetta voru ítarlega útfærðar hugmyndir og má nefna meðal þeirra eftirfarandi:

• Endurgreiðslu þróunarkostnaðar í stað skattlagningar á greinina.
• Gengisstöðugleika (hann myndi koma fleirum til góða en þessari grein, eins og við vitum svo biturlega núna).
• Leggja meiri áherslu á fjölbreytta menntun í hugbúnaðar- og tölvunarfræðum

Í staðinn buðu SUT ekkert smávegis (þó þetta hafi verið árið 2005 þá er fátt af forsendunum sem mælir gegn því að tilboðið sé snjallt) og þótt aðeins helmingur gengi eftir væri það býsna stórt skref. Fáránlegt af því að vita að talað skuli hafa verið að allt of miklu leyti fyrir daufum eyrum - þótt á einhverjar hugmyndir hafi verið hlustað er meginniðurstaðan sú að þessu ,,tilboði SUT" eins og það var kallað - hefur enn ekki verið tekið.

• Að tífalda gjaldeyristekjur í upplýsingatækni frá 4 milljónum í 40 milljarða
• Að fjölga starfsmönnum um 3000 og þar af 2000 ný störf 
• Að auka hlutfall staðlaðs hugbúnaðar sem þróaður væri af íslenskum fyrirtækjum
• Að stórauka hýsingu á Íslandi fyrir erlend fyrirtæki   

Ef við lítum lengra inn í framtíðina og reynum að sjá fyrir þróun tölvuumhverfis þá erum við komin inn á fræðasvið sem var efni í minni meistaraprófsritgerð - þar var ekki hægt að styðjast við reynslu en hins vegar eru frjóar og freskar hugmyndir um þróun mála á kreiki og þær þurfum við að þekkja. Hér og nú eru hugmyndir SUT þær sem þarf að bregðast við. Síðan tökum við næstu skref og byggjum upp alvöru nýsköpun, ef við berum gæfu til að leita að hugmyndum og þora að framkvæma þær. Til þess þurfum við stjórnvöld sem þora, vilja og geta!

 

Málefnaleg Evrópusambandsumræða á Café Rót í dag - og áframhalds má vænta hjá mörgum góðum bloggurum

Fundur Heimssýnar á Café Rót í dag var fróðlegur og gott dæmi um þá málefnalegu umræðu sem oft hefur skort í Evrópusambandsumræðunni. Fundaröð Heimssýnar hefur verið haldið úti í því skyni að skapa umræðugrundvöll sem sárlega vantar.

Egill Jóhannsson frummælandi er einn þeirra manna sem ekki hefur gert upp hug sinn varðandi aðild Íslands að ESB og tók það fram í upphafi fundar. Hann hefur hins vegar á bloggi sínu (www.egill.blog.is) spurt áleitinna spurninga varðandi þá umræðu sem upp gaus í haust í kjölfar efnahagshrunsins þegar sumir töldu að nú ætti að nota tækifærið og drífa Ísland, umræðu- og gagnrýnilaust inn í ESB og taka upp evru hið snarasta til að ,,redda öllu" (allir sem til málsins þekkja vita að við uppfyllum ekki þau skilyrði sem eru fyrir upptöku evru innan ESB svo það út af fyrir sig var marklaus umræða).

Umræðan í dag var svo yfirgripsmikil að ég ætla mér ekki þá dul að endursegja fundinn, eins og mig hefði langað. Þess í stað vísa ég til góðs efnis á blogginu, bæði þess sem Egill hefur skrifað og aðrir sem þátt tóku í umræðunni í dag. Þar ber fyrstan að nefna Gunnar Albert Rögnvaldsson sem búsettur hefur verið í Danmörku og bloggar undir yfirskriftinn: Tilveran í ESB. Hans blogg er að finna á þessari slóð: http://tilveran-i-esb.blog.is/ - á blogginu hans er einnig að finna ýmis gögn um veru Danmerkur í ESB og fleira sem eiginkona hans, Sigrún Guttormsdóttir Þormar hagfræðingur ræddi um við okkur fundargesti eftir fundinn, en þá hélt áfram líflegt spjall meðal fundagesta. Loks má nefna að enn einn fundargestur og þungavigtarmaður í Heimssýn, Bjarni Harðason, bloggar oft um ESB á bloggi sínu, www. barnihardar.blog.is þó ég sé nú ekki sammála þeim vangaveltum sem bærast í huga hans nákvæmlega í dag um Evrópusambandsmálin og VG. Miklu bjartsýnni en hann á að VG haldi við þá stefnu sem fylgt hefur verið í ESB málum fram til þessa. 

ESB-umræðan er í nokkrum dvala núna en hins vegar getur hún blossað upp hvernær sem er og umræðan er enn skammt á veg komin á Íslandi. Egill Jóhannsson lýsti þeirri skoðun sinni á fundinum í dag að líklega ættum við Íslendingar 10-15 ára verk fyrir höndum til að sinna þessari umræðu af einhverju gagni.

En núna eru það lausnir í efnahagsmálum sem eru mér efst í huga, það er mál sem brennur á öllum þessa dagana og sem betur fer er umræðan frjórri en svo að einblína bara á einhverjar hókus-pókus aðferðir, hvort sem eru ESB-innganga eða aðrar. Í næstu bloggum er röðin komin að þeirri umræðu.

Hvað ef við hefðum haft evru: Egill í Brimborg á fundi á Café Rót á sunnudag kl. 14

Sunnudagsfundir Heimssýnar, sem eru til að efla umræðu um ESB, hafa verið haldnir nánast óslitið það sem af er ári, flestir á Café Rót, en einn, geysistór fundur var einnig í fundarsal Þjóðminjasafnsins snemma á árinu. Á morgun verður það Egill í Brimborg sem spjallar við fundargesti, en fundirnir á Café Rót eru óformlegir spjallfundir og umræður stundum mjög fjörugar. Hér er meira um fundinn, en yfirlit og efni fyrri funda er einnig að finna á síðu Heimssýnar: www.heimssyn.is og www. heimssyn.blog.is - athugið að við erum búin að færa okkur niður í salinn í kjallaranum!

Sunnudagsfundur: Hvað ef við hefðum haft evru?

Heimssýn, hreyfing sjálfstæðissinna í Evrópumálum, boðar til almenns fundar nk. sunnudag 22. febrúar á Kaffi Rót Austurstræti 17, 101 Reykjavík, kl. 14:00. Frummælandi á fundinum verður Egill Jóhannsson, forstjóri Brimborgar.

Viðfangsefni fundarins verður einkum að svara eftirfarandi spurningum:

• Væru Íslendingar betur settir í dag ef lögeyrir landsins hefði verið evra á undanförnum árum en ekki íslenska krónan?
• Hefði íslenska fjármálakerfið ekki hrunið ef við hefðum haft evru?
• Hvernig datt Íslendingum í hug að byggja upp stærsta fjármálakerfi heims miðað við höfðatölu og fara síðan að koma sér upp gjaldmiðli sem gæti hugsanlega stutt við slíka uppbyggingu?
• Á Ísland að ganga í Evrópusambandið og taka upp evru?

Aðgangur ókeypis og allir velkomnir á meðan húsrúm leyfir.

Heimssýn hreyfing sjálfstæðissinna í Evrópumálum

 

Lýðræðishalli Evrópusambandsins vegur þungt í andstöðu minni við inngöngu Íslands í ESB

Margar og mismunandi ástæður eru fyrir afstöðu fólks til aðildar Íslands að Evrópusambandinu. Sú ástæða sem vegur hvað þyngst í afstöðu minni er ákvarðanatakan innan Evrópusambandsins en jafnvel hörðustu fylgjendur aðildar Íslands að ESB mæla henni ekki bót og ekkert bendir til þess að breytinga sé að vænta til hins betra. Þvert á móti.

Flestar tilskipanir Evrópusambandsins sem sjálfkrafa öðlast lagagildi innan ESB eru samdar og undirbúnar af embættismönnum sem enginn hefur kjörið til að fara með svo mikið vald. Mikið skortir á gagnsæi í ákvarðanatöku og auðvelt fyrir kjörna fulltrúa, bæði þá sem beint eru kjörnir til Evrópusambandsþingsins og ráðherra hvers ríkis, sem taka þátt í störfum ráðherraráðsins, að skýla sér á bak við aðra þegar óvinsælar og íþyngjandi ákvarðanir eru teknar.

• Þingið hefur löngum haft lítil völd þótt reynt hafi verið að auka þau. Þátttaka í kosningum til þings Evrópusambandsins í aðildarlöndunum er lítil og fjöldi þingmanna smáríkja þar að auki mjög lítill. Ef til aðildar kæmi fengi Ísland úthlutað 6 sætum af 751 á Evrópuþinginu, innan við 1%, sem sagt öráhrif í valdalitlu þingi.
• Svo virðist sem íbúar flestra ESB-landanna líti ekki á ESB-þingmennina sem sína málsvara, enda er kosningaþátttaka til ESB-þingsins miklu minni en í kosningum til þjóðþinga landanna. Almenna reglan er að því nær sem valdið er (sveitarstjórnir, fylki, lén og þess háttar) þeim mun meiri kosningaþátttaka, víðast hvar er ágætis kosningaþáttaka til þjóðþinga en minnst er hún til ESB-þingsins, í flestum ríkjum ESB undir 50%. 
• Ég vil gjarnan gera orð Steingríms J. Sigfússonar í grein á vef VG fyrir seinustu kosningar (http://www.vg.is/kosningar/nr/3449) að mínum: ,, ... kosningaþátttakan til Evrópuþingsins er komin vel undir helming kosningabærra manna, sums staðar í rétt rúmlega 20%, og hefur minnkað við hverjar kosningar frá þeim allra fyrstu árið 1979. Slík kosningaþátttaka segir meira en mörg orð um gjána milli almennings og ráðamanna innan Evrópusambandsins."
• Ráðherrar í ráðherraráðinu þurfa ekki og mega oft alls ekki upplýsa hvernig ákvarðanir eru teknar. Þeir geta því hæglega tekið ákvörðun sem umdeild er í þeirra heimalandi og látið sem þeir hafi ekki stutt hana, ef þeir það kjósa.
• Framkvæmdastjórnin, sem að flestum er talin valdamest, hefur enga beina tengingu við íbúa ríkja ESB og þarf ekki að standa neinum kjósendum reikningsskil fyrir gerðum sínum og ákvörðunum.
• Enn síður þurfa embættismennirnir sem undirbúa tillögur og móta stefnu ESB að horfast í augu við þann almenning sem þarf að sitja og standa samkvæmt þessu tilskipunum sem varða smæstu atriði daglegs lífs.

Krafa fólks að undanförnu hefur verið aukin þátttaka í mótun eigin lífs, ekki margfalt minni möguleikar til að hafa áhrif eins og yrðu innan ESB.

Því hefur verið haldið, ranglega, að fólki að innganga í ESB myndi á einhvern ,,hókus-pókus" hátt leysa flest okkar núverandi vandamál. Ef vandamálið er að við erum ekki með evru (sem er reyndar mjög vafasamt) þá er rétt að minna enn einu sinni á að við erum svo fjarri því að uppfylla Maastricht-skilyrðin til að taka upp evru innan ESB að mörg ár mun taka að uppfylla þau. Og er þá ekki að sinni farið út í að ræða það mál hvort evru-upptaka henti íslensku efnahagskerfi, jafnvel í sinni skástu mynd, sem er mjög ólíkt efnahagskerfi evru-landanna. Skýrsla Evrópunefndarinnar, sem fæst ókeypis í forsætisráðuneytinu, og er hægt að nálgast á þessari slóð: http://www.forsaetisraduneyti.is/utgefid-efni/nr/2558 kemur að nokkru leyti inn á þau mál, en ljóst er að gjaldmiðilsumræðan er rétt að fara af stað.

Úr bloggbindindi í baráttuna

Þá er ég komin undan feldi og búin að gera það upp við mig að ég er tilbúin að hella mér aftur út í pólitíkina ef stemmning er fyrir því. Þetta var ekki auðveld ákvörðun en í dag hef ég fundið mjög vel að þetta var eina niðurstaðan sem ég hefði verið sátt við. Fyrir seinustu kosningar varðist ég fimlega öllum þrýstingi og tók ekki sæti á lista VG, en studdi auðvitað mína góðu Vinstri hreyfingu hið ágæta græna framboð. Þar á undan var ég tilbúin að fara í hvaða sæti sem var nema fimm efstu og lenti í því sjöunda. Það var mjög yndisleg kosningabarátta og ég þvældist eitthvað með Þórey Eddu Elíasdóttur, henni til halds og trausts, vona ég. Hún var þá í öðru sæti listans og hafði nóg að gera. Núna hefur verið hnippt aðeins meira og aðeins fastar í mig en við fyrri kosningar, ég kláraði strembna námið mitt (M.SC. í tölvunarfræði) í vor og eiginlega gat ég ekki réttlætt að láta ekki á það reyna hvort áhuginn á því að fá mig aftur í baráttuna væri raunverulegur. Alla vega þá er ég sátt við þessa ákvörðun og tilbúin að láta félaga í VG sjá um að skera úr um hve rétt hún var. Meðframbjóðendur (það eru engir mótframbjóðendur í VG) eru frábærir og það er ánægjulegt að tilheyra samtökum þar sem svona margt og gott fólk býður sig fram.

En mér er rammasta alvara með þessu framboði. Skeyti fréttatilkynningunni vegna framboðsis hér fyrir neðan.

Fréttatilkynning:

 

Anna Ólafsdóttir Björnsson hefur ákveðið að gefa kost á sér í 1.-3. sæti í forvali Vinstrihreyfingarinnar græns framboðs í Reykjavík sem fram fer 7. mars næstkomandi.

 

Þær samfélagsbreytingar sem eiga sér stað um þessar mundir eru helsta ástæðan fyrir því að Anna hefur ákveðið að sækjast eftir sæti ofarlega á lista Vinstri grænna í komandi kosningum. Sjaldan eða aldrei hafa stjórnmál á Íslandi snúist um jafn mikilvæg málefni og nú. Tækifæri hafa skapast til þess að byggja upp nýtt og réttlátara þjóðfélag. Með því að bjóða fram krafta sína vill Anna leggja hugsjónamálum sínum lið. Bregðast þarf við aðkallandi vanda heimila og fyrirtækja í landinu, sem ramba á barmi gjaldþrots, ef ekki verður tekið myndarlega á. En ekki er síður mikilvægt að nýta þau tækifæri sem gefast þegar stokkað er upp á nýtt. Nú er tækifæri til að skapa samfélag aukins jöfnuðar, kvenfrelsis, lýðræðis, virðingar fyrir umhverfinu og fjölbreyttara atvinnulífs. Að þessum málum vill Anna vinna.

 

Anna er andvíg inngöngu Íslands í Evrópusambandið, ekki síst vegna fjarlægðar fólks frá því valdi sem tekur mikilvægar ákvarðanir sem varða líf og kjör almennings. Krafa dagsins í dag er aukið lýðræði og aukin áhrif almennings en innganga í ESB væri afdrifaríkt skref í þveröfuga átt.

 

Anna er fædd í Reykjavík árið 1952 og er sagnfræðingur og tölvunarfræðingur að mennt. Hún er einnig myndlistarmenntuð. Hún hefur verið virk í stjórnmálum frá árinu 1982, jafnt í grasrótarstarfi sem ábyrgðarstöðum. Hún sat í hreppsnefnd Bessastaðahrepps 1986-1989 og sat á alþingi fyrir Kvennalistann á árunum 1989-1995. Hún var meðal stofnenda Vinstrihreyfingarinnar græns framboðs og er nýkjörinn formaður Félags Vinstri grænna á Álftanesi. Anna er gift Ara Sigurðssyni og eiga þau tvö uppkomin börn, Jóhönnu og Ólaf.

 

Geir sagði að hinir tveir seðlabankastjórarnir hefðu ekkert til saka unnið - hvað er hann að segja um Davíð, fer það á milli mála? Loksins réttu spyrlarnir, Auddi og Sveppi!

Geir Haarde sagði rétt áðan um seðlabankastjórana þrjá að hinir tveir seðlabankastjórarnir hefðu ekkert til saka unnið - hvað er hann að segja um Davíð, fer það á milli mála? Loksins réttu spyrlarnir fyrir Geir, Auddi og Sveppi!

Annars er ég í bloggbindindi.

Tilraun til tímabundins bloggbindindis

Vegna mikils annríkis framunda ætla ég að gera tilraun til þetta að fara í smá bloggbindindi. Ekki viss um að mig langi það eða þurfi á því að halda - en samt er ekkert ósennilegt að ég láti af því verða. Vona sannarlega að nú verði uppbyggingartímar framundan í samfélaginu okkar.

Við erum búin að fá nýja ríkisstjórn sem lofar góðu. Búin að óska henni allra heilla og lýsa skoðun minni (jákvæðri) á henni.

Við erum búin að fá mannaskipti víða þar sem þörf krefur og leggja drög að því að ljúka því máli.

Ýmislegt í samfélaginu er bara í nokkuð góðum farvegi að mínu mati.

Vonandi verður minni ástæða til að blogga á næstunni en að undanförnu. 

Þegar nær dregur kosningum vonast ég til að hafa náð að vinna af mér helsta kúfinn sem nú bíður mín, ég er komin á mjög spennandi úrvinnslustig í stærsta verkefninu mínu og að byrja á öðru mjög spennandi, auk þess að vera í mjög góðu átaki á enn öðrum vettvangi, vinnan er svo spennandi að ég held ég hafi varla tíma í að fylgjast nóg með til þess að blogga af einhverju gagni á næstunni. Ef ég finn afgangsstundir mun ég líklega eyða þeim í einhvers konar myndlistariðkun.

Reyndi að stytta athugasemdatímann á eldri bloggfærslum, þar sem ég ætla ekki að fylgjast með blogginu á næstunni og get því ekki svarað ykkur, en það virkar ekki, svo ég aftengdi athugasemdakerfið mitt tímabundið líka, fyrst hin leiðin virkaði ekki. Skiptir ekki máli, þetta er hvort sem er óvirkt blogg í bili en hafið það öll sem allra best!

Stirður ,,Réttur" en skánandi - og oftast horfi ég nú á þáttinn

Mér finnst réttardramað ,,Réttur" hafa farið svolítið stirðbusalega af stað. Samt hef ég reynt að horfa þegar ég man og lent annað hvort á endursýningum eða frumsýningum flestra, jafnvel allra, þáttanna. Ekki hægt að festa hendur á því hvað er stirt, góðir leikarar en eitthvað þvingað við suma þeirra, kalt og drungalegt yfirbragð þáttanna á áreiðanlega að vera ,,cool" og er það kannski að sumra mati. Eftir því sem ég venst persónunum á ég þó auðveldara með að fá þá til að renna snurðulítið gegnum skilningarvitin. Pressuþættirnir voru miklu hraðari og léttari og þótt þeir ristu ekki djúpt fannst mér þeir geysilega vel heppnaðir. Gef ,,Rétti" sjans áfram en ef þeir fara að verða ögn hraðari og ekki svona skrambi stílhreinir, gráir og yfirhannaðir verð ég ósköp kát. Ef ekki þá treysti ég leikurunum til þess að halda þeim gangandi, þau gera sitt besta, sannarlega.

 

Samherjar - með mismunandi sjónarmið - og hvers vegna við verðum að gera það fyrir Eirík Bergmann að halda okkur utan ESB ;-)

Það sem af er ári, eða á ég kannski að segja það sem af er kreppu? hef ég fundað mikið og margvíslega með samherjum, án þess að eiga í rauninni annað sameiginlegt með mörgum þeirra en niðurstöðuna. Laugardagsfundirnir sem ég hef komist á, meðal annars þeir sem féllu inn í búsáhaldabyltinguna, eru sterkasta dæmið um það, sum okkar, þeirra á meðal ég, eigum okkur enn málsvara meðal þeirra flokka sem eru inni á alþingi, í mínu tilviki eru það Vinstri græn. Það hefur ekkert breytst. Önnur okkar munu standa fyrir stofnun annarra framboða eða finna sér farveg í því persónukjöri sem boðað er. Ég get ekki annað en glaðst með okkur öllum, okkur hefur orðið býsna mikið ágengt, einmitt í því sem sameinar kröfur okkar um breytt og betra stjórnarfar, en enn er verk að vinna.

Sama máli gegnir um andstöðuna gegn aðild Íslands að Evrópusambandinu. Þar er fjölskrúðugur hópur samherja sem hafa komist að sömu niðurstöðu en á talsvert mismunandi forsendum. Þótt helsti þrýstingurinn á þeirri umræðu sé búinn í bili, þá þarf sífellt að vera vakandi og þess vegna er Heimssýn, hreyfing sjálfstæðissinna í Evrópumálum nú á fullri ferð að halda fundi á hverjum sunnudegi, afla fjár þess á milli, mest eru það litlu upphæðir stuðningsmanna, eins og þær sem gerðu sigur Obama að veruleika í Bandaríkjunum. Takk öll! En við erum andvíg Evrópusambandsaðild á mjög mismunandi forsendum - fyrir suma er fullveldisafsalið mikilvægast, aðra afsal yfirráða auðlindanna, ég hef mestar áhyggjur af skorti á lýðræði innan sambandsins og fjarlægðina frá valdi og flest erum við auðvitað andvíg af mörgum og mismunandi ástæðum. Á fundi Heimssýnar í dag hafði Björn Bjarnason framsögu, enda nýbúinn að senda frá sér bók um ESB og Ísland, og Stefán Jóhann Stefánsson og Eiríkur Bergmann Einarsson sáu um að koma með athugasemdir auk allmennra umræðna. Þetta var fínn fundur eins og fyrri fundir, góður vettvangur fyrir spjall og vangaveltur um málefnið. Allir sem fylgjast með umræðunni vita auðvitað hvernig Eiríkur Bergmann Einarsson er stemmdur í þessum málum, mjög hliðhollur aðild Íslands að ESB, en það kom ekki í veg fyrir að hann kæmi með smá óvænt komment í lokin, í gríni auðvitað. Hann benti nefnilega á að hann ætti persónulega sömu hagsmuna að gæta og Heimssýn, því á meðan Ísland væri utan ESB fengi hann endalaus boð um að halda fyrirlestra og annað slíkt hér og þar, heima og erlendis, og þessu myndi eflaust linna ef við færum inn. Þannig að ég vona að við gerum það öll fyrir Eirík að halda okkur sem lengst undan ESB.