Bókin mín um Elfu Gísladóttur kemur bráðum út ...

Það er svo gaman að segja fólki frá því að ég hafi verið að skrifa ævisöguna hennar Elfu Gísladóttur leikkonu. Sérstaklega er gaman að heyra hvernig fólk man eftir henni ... það er svo ótrúlega fjölbreytilegt. ,,Já, var hún ekki í SÁL-skólanum?" (Jú, eitt ár) ,,... bíddu við, dóttir Gísla Alfreðs?" (jú, jú), ,, ... aha, amma hennar var alltaf svo stolt af henni!" ... og svo auðvitað: ,,Hvar hefur hún verið í öll þessi ár? Er það satt að hún hafi ekkert breyst?" (alveg rétt). Þrátt fyrir að Elfa hafi líklegast veriö mest í sviðsljósinu á meðan hún tók þátt í ævintýrinu í kringum stofnun Stöðvar 2 og síðar vegna brúðkaups aldarinnar þegar þau Elfa og Jón Óttar gengu í hjónaband er það tímabil ekkert endilega efst í huga þeirra sem ég hef verið að spjalla við - jú ég hef verið spurð hvort hún sé líka í ,,Herbalife" dæminu, en annars, nei, ekki svo mikið. Árin á Íslandi, sem sagt mið-kaflinn í ævi Elfu, (sem var mikið vestan hafs fyrstu 18 æviárin og aftur seinustu 18 árin), eru þau ár sem fólk þekkir en dramatíkin í ævi hennar í Bandaríkjunum og Kanada er samt eiginlega ekkert síðri. Alla vega ... ég er orðin spennt, og ég er þó búin að lesa bókina (og reyndar skrifa hana líka).

Haust í huga

Haustið er fallegur árstími en stundum sækir að manni hrollur. Þetta haust er hrollurinn óvenju áleitinn. Hótanir og spörk eru það sem við fáum frá meintum vinaþjóðum - nema auðvitað Færeyingjum og Pólverjar virðast einbeittari í því að styðja okkur en margar aðrar þjóðir, þótt þeir þurfi eflaust að lúta ægivaldi ESB. Stjórnmálaumræðan í sjónvarpinu núna er ekkert of málefnaleg og þótt vandinn sé mikill virðist ábyrgðartilfinning stjórnarandstöðunnar almennt ekki hafa vaknað og stjórnarliðar, sem ég vissulega styð, eru vel meðvitaðir um að fjárlögin sem nú hafa verið lögð fram eru vondar fréttir fyrir marga. Þó held ég að flestir Íslendingar vilji snúa af braut þess skattkerfis sem helst hefur hyglað og hlíft þeim sem mestar tekjurnar hafa og sé reiðubúin að sjá hærri fjármagnstekjuskatt með frítekjumarki, hátekjuskatt og stighækkandi skatta. Þegar tekjuskattur var lækkaður og tekið upp eitt skattstig var mikið talað um að skattkerfið væri orðið svo ,,einfalt og stílhreint". Það sem gleymdist var að það var ,,einfalt, stílhreint og óréttlátt".

Óþægilega viðburðaríkir dagar

Mitt í upprifjun á hruninu í fyrra eru miklir viðburðir sem varða okkur flest að eiga sér stað. Niðurskurðarfjárlög að koma fram seinna í dag, Icesave-langavitleysan ef til vill enn á ný framundan og Ögmundur nýbúinn að segja af sér. Ég óska Álfheiði Ingadóttur velfarnaðar í því mikilvæga hlutverki sem hún hefur nú tekið að sér.

Á morgun munu Írar í annað sinn vera kvaddir að kjörborðinu til að reyna að neyða þá til að samþykkja Lissabon sáttmálann. Þótt ein jákvæð könnun hafi komið fram, um að Írar munir ótrauðir aftur fella þessa dulbúnu stjórnarskrá ESB, þá eru aðrar kannanir sem sýna að líklega muni þeir nú samþykkja Lissabon-sáttmálann.

Aðildarviðræður við ESB voru samþykktar í sumar illu heilli. Eftir rúma viku mun ég taka þátt í ráðstefnu í Noregi um hvort ESB sé að gera velferðina að markaðsvöru. Sannarlega brýn umræða.

Næstkomandi laugardag hefst fundaröð um ESB-umræðu innan Vinstri grænna. Grasrótarhópur hefur undirbúið fundina og á fyrsta fundinum, laugardaginn 3. október kl. 13 í Kragakaffi, Hamraborg 1-3 í Kópavogi mun Páll H. Hannesson félagsfræðingur og alþjóðafulltrúi BSRB fjalla um ,,Markað eða samfélag? - Baráttuna fyrir almannaþjónustunni". Páll tekur fyrir almannaþjónustuna og ESB, m.a. tilskipanir eins og þjónustutilskipunina og tilskipun um veitingu heilbrigðisþjónustu yfir landamæri. Þetta eru mál sem varða miklu í ESB-umræðunni og hafa ekki fengið þá almennu umfjöllun sem ástæða væri til. Nánar auglýst á vef VG vg.is