Svolítið einhæft að byrja allar fyrirsagnir á: Áfram ... en sem sagt: Áfram Ísland!

Ekkert meira um það að segja. Mikilvæg handboltahátíð framundan og ég segi auðvitað: Áfram Ísland! Frammistaða strákanna á móti Tékkum var alveg skínandi flott þannig að ég vona sannarlega að þeir njóti sín áfram.

Áfram Björk!

Ætlaði nú ekki að blanda mér í umræðuna um Björk, en ég get ekki orða bundist. Er nefnilega ekki sammála ummælum pabba hennar í fréttaþætti í gær, þar sem hann gaf í skyn að Björk fengi harðasta dóma hér á Íslandi og mesta böggið. Ég efast ekki um að það er ástæða fyrir þessum ummælum hans og virði það. Hins vegar held ég að þorri þjóðarinnar sé að springa af stolti út af Björk, eigi sér uppáhaldslög með henni (fyndið, ég var einmitt nýbúin að setja lög af YouTube hér á bloggið mitt þegar umræðan byrjaði, og tvö ar þremur voru með Björk, engin tilviljun!). Það má ekki taka mark á einhverjum örfáum leiðindapúkum sem kannski eru með leiðinlega öfund eða illvilja, svoleiðis er alltaf til en óþarfi að gefa því of mikið vægi.

Björk er dáð og elskuð hér á landi og hananú! Hún hefur ekkert verið að eltast við lögnmollu í tónlist og ekki er allt sem hún flytur nein dinnermúsík, var einmitt að heyra Declare Independence á Rás 2 og mér finnst bara æði að heyra þetta frekar tormelta en flotta lag sem ,,mainstream" spilun. Frá því hún var aðalnúmerið í Rokk í Reykjavík, kasólétt utan á VERU, að taka á móti verðlaunum og leika í myndum og fram til nýjasta túrsins hennar um allan heim þá hefur hún verið í sviðsljósinu. Frekar að fólk hafi verið að pirra sig á Einari Erni á Sykurmolatímanum (mér finnst hann reyndar æði). Og hverjum er ekki sama um einhverja hysteríska papparassa í Nýja Sjálandi? Ég held að Brit útnefningin veki alveg eins mikla athygli, þótt það sé hversdagslegri atburður þegar Björk á í hlut að hún sé útnefnd til æðstu verðlauna en að hún slái frá sér. 

11 dagar í snjó

Fyrir mörgum árum var framhaldssaga í Vikunni eftir Margit Sandemo (fyrir tíma Ísfólksins) og þessi saga hét: 11 dagar í snjó. Mér sýnist að veðurspáin stefni í það sama, að vísu með smá rigningarinnskotum kl. sex síðdegis í dag og á morgun, skrýtið innskot.

Fyrir allmörgum árum þurfti ég að fara á fund í Stykkishólmi ásamt ágætu fólki og skemmst er frá þvi að segja að þegar við nálguðumst hótel Stykkishólm síðla dags eftir fundahöld þá var orðið ansi þungt og við þurftum að brjótast gegnum skafla seinustu tugi metra, en sumir í hópnum voru talsvert eldri og veikari fyrir en ég. Mér fannst þó nóg um. Minnti helst á páskana 1966 eða 1967 þegar ég lenti í bindbyl á leiðinni upp í KR-skálann í Skálafelli þar sem ég eyddi páskunum. Þungfært og blint og litið hægt að fara út nema einn dag þá páskana. Reykingamennirnir áttu bágast og við urðum vitni að ótrúlegum viðskiptum þar sem okrað var á hverri sígarettu. Var heppin að reykja ekki, hefði farið á hausinn.

En félagar mínir í Stykkishólmi forðum kunnu mér litla þökk fyrir að rifja upp þetta heiti á framhaldssögu, 11 dagar í snjó, enda var þetta fyrir nettengingar hótela og dæmi um að fólk flytti aðsetur sitt að faxtæki hótelsins. Ég var ekki svona ómissandi og fékk óvænt og kærkomið tækifæri til að hvílast og koma mér inn í mál sem höfðu setið á hakanum. Eftir 2-3 daga var fært til að fara til baka, svo ekki urðu þetta neinir 11 dagar í snjó.

Þessi pistill er tileinkaður Grindvíkingum, merkilegur fréttapistill í gær um staðbunda ófærð í þeim indæla bæ.  

Sagnfræðisukk og stærðfræðispenna

Lífið snýst um sagnfræðisukk og stærðfræðispennu þessa dagana. Ég þarf að taka eitt sjúkrapróf (á laugardaginn) vegna pestarinnar fyrir jólin og finnst hálf fúlt að þurfa að láta trufla mig í þessu fína sagnfræðisukki sem ég er dottin í. Hver hefði trúað því að nýliðin fortíð væri svona spennandi? Allt sem ég er að safna efni í er svo spennandi, þótt úrvinnslustigið sé venjulega enn skemmtilegra. Kosturinn við að skrifa um tiltölulega nýliðna sögu, eins og ég er að fara að gera, er að það er til svo rosalega mikið af heimildum og yfirleitt mjög gott myndefni. Það er líka ögrandi að takmarka sig, reyna að sjá stóru línurnar.

En á vissan hátt er gott að grípa í stærðfræðina á milli, það er ekki laust við að það agi hugann aðeins, og slíkt er auðvitað alltaf gott. Þetta er allt gott hvað með öðru. Á meðan á þessari törn stendur ætla ég að skera niður allt annað, svo sem félagslíf og sjónvarpsáhorf (lítil fórn), ætli ég horfi á mikið meira en Stephen Fry í kvöld, Grays Anatomy á miðvikudag og Útsvar á föstudag. Ef ég verð rosa dugleg fæ ég House í verðlaun á fimmtudaginn, það væri auðvitað gaman. Bloggvirkni fer eftir pásuþörf og fleiru, ótímabært að hafa skoðun á því máli.

Nokkur ótrúlega ólík snilldarlög - og Eiður rokkar líka

Eins gott að ég dett ekki oftar í að gramsa á YouTube, alltaf að finna gersemar þar. Ég er enn á því að Rolling Stones hafi sýnt flottustu taktana þegar þeir voru hvað blúsaðastir, og var einmitt að finna eitt af mínum uppáhaldssönnunargögnum þar um, Little Red Rooster, eldgamalt Stones lag, videó-ið er líka snilld. Njótið vel. 

Reyndar finn ég ekki annað ,,little red" lag með Stones, sem ég á einhvers staðar á tölvu, en án myndbands, það er Little Red Riding Hood. Stones útgáfan er miklu betri en Sam the Sham-útgáfan. Þarf að hafa upp á henni.

Svo datt mér í hug að þarna væri líka að finna mjög fáheyrt lag með Björk og PJ Harvey, Stones-tengt líka, það er þeirra útgáfa af Satisfaction, sem er alveg ótrúlegt. 

Loks er það lag sem sjaldan heyrist með Björk, Short Term Affair, ég leitaði dauðaleit um alla London að laginu, hafði bara heyrt það í Ríkisútvarpinu, og mundi ekki þá að ,,hinn" söngvarinn var Tony Ferrino en hafði pata af að um einhverja góðgerðartónleika væri að ræða. Fann diskinn og núna líka á YouTube, afsakið samt hláturinn í áheyrendum, þetta lag er betra án hans, en þetta verður að duga. 

Og núna er Eiður Smári að rokka með Barcelona, skoraði fyrsta markið í leiknum sem er verið að sýna. Varð bara að nefna það í leiðinni.

Til hamingju Gurrí og þið hin (Bjarni og bróðir Vífils)

Innilegar hamingjuóskir til Akurnesinganna, þetta var virkilega spennandi þáttur, þrátt fyrir Glitni og aðra mjög fyndna gleymsku. Og ábending til Gurríar til að tryggja ykkur sæti alla leið: Skoðaðu málverkabækur! Matisse-myndin er meira að segja á plötuumslaginu hennar Herdísar Hallvarðs, það er eftirgerð mín af þessari mynd gerð eftir draumi Herdísar sem greinilega var um þetta málverk!

Glæsileg frammistaða! Og bara gaman að Vífill skuli eiga þátt í sigrinum ykkar, hann er auðvitað bara óvenju hugmyndaríkur og skemmtilegur og bróðirinn lofar góðu, þótt ég hafi ekki náð nafninu svona í fyrsta. 

Áfram Gurrí!

Vek bara athygli ykkar á því að hún Gurrí vinkona okkar og ,,natural born blogger" er að keppa í kvöld fyrir hönd Akraness í Útsvari. Áfram Gurrí!

Heggur í raðir beggja flokka, skiptir máli frá hverjum hann nær atkvæðum

Bloomberg á fortíð í báðum stóru flokkunum í Bandaríkjunum, var lengst af demókrati en hlaut kosningu fyrir repúblikana sem borgarstjóri New York. Ef hann fer fram þá mun það ekki færa honum forsetastól en það verður forvitnilegt að vita frá hverjum hann gæti náð fylgi og hversu miklu. Hann er talinn ,,frjálslyndur" en hvað það merkir í litrófi bandarísku forsetakosninganna hefur lítið verið skilgreint í smáatriðum. Enn eru þetta aðeins vangaveltur, en alveg óhætt að fylgjast grannt með framvindunni.

Bloomberg íhugar óháð forsetaframboð

Ný skoðanakönnun um framtíðarforseta Bandaríkjanna

Þá er ég búin að skipta út áramótakönnuninni og setja inn aðra varðandi framtíðarforseta Bandaríkjanna, það er að segja næstu fjögur eða átta árin frá næsta ári talið. Á lokasprettinum tóku þeir sem ætla að hætta að reykja forystu í seinustu könnun og tæp 20% ætluðu að strengja það áramótaheit. Lengst af hafði valkosturin: ,,Hætta að vera svona góð(ur)" forystuna og kom á lokasprettingum fast á hæla reykingafólksins nýhætta.

En takið þátt í nýju könnuninni, endilega.

Enginn ætlar að hætta að borða lakkrís um áramótin ... :-]

Kosturinn við að vera með eigið blogg (einn af mörgum) er sá að það er hægt að setja eins mikið af misgáfulegum skoðanakönnunum inn. Ég ætla bara að vekja athygli á þeirri um áramótaheitin, sem enn er við lýði, og einkum finnst mér athyglisvert að enginn ætlar að hætta að borða lakkrís um áramótin, en margir (flestir) að hætta að vera svona góðir.

Þetta með lakkrísinn flaut reyndar með af sögulegum ástæðum. Þegar mér var sagt, fyrir rúmlega ári, að nú yrði ég að hætta að borða lakkrís, þá varð ég að svara því til að það gæti ég ekki gert. Læknirinn minn varð svolítið skrýtinn á svipinn, svo ég flýtti mér að bæta því við að ég borðaði ekki lakkrís og því gæti ég ekki hætt. Þetta eru reyndar sams konar hártoganir og í Lísu í Undralandi, þeirri sem ég las þegar ég var lítil, sem var spurði í geggjaða teboðinu hvort hún vildi meira te, en hún sagðist ekki geta fengið meira te af því hún hefði ekki fengið neitt enn.

En alla vega, takið þátt ef þið viljið í áramótaheita-könnuninni, ég skipti henni eflaust fljótlega út. Jólapakka, -stress, -ekki-breyta-neinu- könnunin var vinsælli hvort sem er.