Jólamyndir með framkvæmda- og áramótaívafi

Þá er ég búin að setja inn nokkrar myndir frá jólum, áramótum og framkvæmdum hér heima fyrir í jólamánuðinum. Sýnishorn hér en meira í möppu.

Skotglöð og kappklædd fjölskylda um áramótin

 

 

 

 

 

 

 

 

Anna María, Kristín amma og Sæunn

 

 

 

 

 

 

 

 

Jólastemmning

 

 

 

 

 

 

 

 

Spilað á jólum

 

 

 

 

 

 

 

 

Systkinin Hanna og Óli á aðfangadagskvöld

 

 

 

 

 

 

 

 

Ari í framkvæmdaham

 

 

 

 

 

 

 

 

Mamma og Hanna með Simba

 

 

 

 

 

 

 

 

Anna á gamlárskvöld

 

 

 

 

Hillary og forkosningarnar - kostir og gallar frambjóðenda - en samt er ég svolítið leið

Þegar Hillary Clinton tapaði fyrir Barak Obama í forkosningum demokrata í Iowa þá verð ég að viðurkenna að ég varð svolítið leið. Var farin að sjá hana fyrir mér nokkuð örugglega í Hvíta húsinu að ári og það er góð tilhugsun. Hún er ekki horfin, en raunsætt mat er að það geti farið á hvern veginn sem er. Hér heima höfum við verið að ræða þetta mál af og til að undanförnu, og tókum upp þráðinn í gær þegar Nína systir, sem heldur með Edwards, þótt hún sé mikill feministi, var stödd hérna. Hún hefur búið í Bandaríkjunum í marga áratugi og kennt þar í háskólum og fylgst vel með í pólitíkinni þótt hún hafi ekki getað kosið vegna íslenska ríkisborgararéttarins. Ástæða þess að hún heldur með Edwards er sú að hann er sá eini frambjóðendanna sem hefur sýnt málefnum fátækra áhuga og skilning og er líklegur til að gera eitthvað róttækt til að bæta hag þeirra.

Kominn tími á konur 

Hillary Clinton hefur færst meira til hægri í málflutningi sínum en sum okkar eru sátt við, en engu að síður þá styð ég hana ,,í anda" því ekki hef ég yfir atkvæði að ráða.  Á hinn bóginn þá er auðvitað stefna Barak Obama í Íraksstríðsmálum mun fýsilegri kostur en afstaða hennar. Þannig að þarna eru raunverulega þrír góðir kostir, Clinton, Edwards og Obama. Mér finnst hreinlega ekki hægt að bíða mikið lengur eftir því að kona verði forseti Bandaríkjanna, en auðvitað gæti ég ekki haldið með hvaða konu sem er, Condolezza Rice hefði til dæmis ekki hlotið minn stuðning, hefði ég upp á einhvern að bjóða. Hennar pólitík er of fjarri mér. Á hinn bóginn líkar mér vel við það sem Hillary var að gera í heilbrigðismálum heima fyrir í valdatíð eiginmanns hennar, þótt hún hafi átt erfitt uppdráttar vegna stöðu repúblikana í þinginu.

Máttur fjölmiðla 

Því miður held ég að stuðningur Ophru hafi haft of mikið að segja með Obama og á móti Hillary. Af hverju býður hún sig ekki fram sjálf ef hún vill hafa áhrif? Kemur mér svo sem ekki við, en ég efast ekki um að hún hefði flogið inn í Hvíta húsið. Hún er að minnsta kosti miklu betri leikari en Ronald Reagan, þótt hún sé svolítið leiðinlegur þáttastjórnandi (flestum finnst hið gagnstæða, reyndar). En sé framgangur Obama núna vísbending um það sem koma skal þá verð ég alla vega að taka undir það sem Hillary sagði: Það verður alla vega demokrati sem fer í Hvíta húsið næst! Og reyndar verð ég að viðurkenna að ég myndi hafa gaman af því að heyra fjölmiðla tönnlast á orðunum Barak Obama, forseti Bandaríkjanna ... fallegur keimur af því. En afsakaðu Obama, af þremur góðum kostum þá finnst mér enn að Hillary eigi að vinna. Verst að það breytir bara engu.

Aðeins persónulegri upprifjun á liðnu ári

Árið 2007 var gott ár að mörgu leyti í lífi okkar í fjölskyldunni við Blátún. Við vorum á ferð og flugi, kenndi þar ýmissa grasa innan lands og utan. Áttum líka notalegar stundir heima - og nokkrar aðeins vinnusamari. Þetta er allt gott í bland. Ef ég lít til baka og sé af handahófi hvað er minnisstætt þá kemur þetta upp í hugann:

• Góðar stundir í sumarbústaðnum, þar sem við bjuggum á tímabili í sumar, heiti potturinn kemst í gagnið.
• Ótrúleg steypuafrek feðganna Ara og Óla uppi á lofti í vor.
• Verkstjórnandinn Jóhanna (sem varð þrítug á árinu) töfrar fram kraftaverk í verklegum framkvæmdum fyrir jól og milli jóla og nýárs svo við endurheimtum heimilið úr kössunum. 
• Ameríkuferð með Elísabetu systur að heimsækja Nínu systur.
• Nína systir flytur heim til Íslands.
• Fráfall vinar míns Jóns Ásgeirs Sigurðssonar og stuðningurinn sem gömlu vinnufélagarnir á Vikunni veittu hver öðrum á þeim tíma. 
• Námið mitt er loksins (nánast) í höfn og ég hlakka bara til að binda endahnútinn á það.
• Vel heppnuð fölskylduferð með tengdafjölskyldunni til Barcelona.  
• Fjölskyldustemmning þegar föðurfólkið mitt ásamt mömmu hittist upp í bústað hjá okkur Ara í sumar.
• Eftir næstum sjö ár í tölvubransanum gerist ég sagnfræðingur á nýjan leik, alla vega í eitt til tvö ár. 
• Góðar VG stundir.

 

Pínulítið pólitískari upprifjun

Margt kemur í hugann við áramótin, mér finnst snjallt trikk að setja svona tímamót á einu sinni á ári, til að hægt sé að líta yfir farinn veg og fram á við. Þetta var viðburðaríkt ár í pólitískum skilningi. 

Kosningar og hálfgerð stjórnarskipti, sumir sátu og öðrum var skipt út. Breytingin er til hins betra hvað varðar stóriðjuáherslur, því þar var Framsókn sýnu verst, en nú er kominn umhverfisráðherra sem mark er á takandi, Þórunn er heil og góð í sínu hlutverki. Hins vegar er breytingin til hins verra hvað varðar áherslur í Evrópusambandsmálum. Þrátt fyrir að aðild að Evrópusambandinu sé ekki á dagskrá þessarar ríkisstjórnar, þá fara sumir ráðherrar hamförum núna. Mér finnst þó jákvætt að utanríkisráðherra horfir víðar en til Evrópu og horfir á raunveruleg viðfangsefni framtíðarinnar, baráttu norðurs og suðurs og hvernig megi grípa til aðgerða til að jafna hlut þessara heimshluta áður en það er um seinan. Mjög margt í áherslum Ingibjargar Sólrúnar er umtalsverð breyting til batnaðar frá langri utanríkisráðherratíð Halldórs Ásgrímssonar. Davíð, Valgerður og Geir stóðu skemur við og af þeim þremur var ég lang sáttust við Geir. 

Framsókn hefur verið refsað fyrir grimmilega fyrir hægristefnu Halldórs og félaga, á því leikur enginn vafi að það er stór þáttur í því hvernig nú er komið fyrir flokknum. Nú er flokkurinn aftur á leið til vinstri undir stjórn Guðna og Bjarni Harðar er góð viðbót og vonandi draga Framsóknar menn einhvern lærdóm af því hvar flokkurinn hélt velli og hvar hann galt helst afhroð. 

Mitt Vinstri Græna hjarta hafði margar ástæður til að gleðjast og aðeins eina til að hryggjast. Mér finnst auðvitað hábölvað að við skulum ekki hafa farið í stjórn eftir kosningar, en ég mótmæli því harðlega að það sé Steingrími J. að kenna. Minnir allt of mikið á þegar Kvennalistanum voru settir engir kostir og svo voru Kvennalistakonur skammaðar fyrir að fara ekki í stjórn upp á engin býti. Hefði verið vilji til að mynda vinstri stjórn þá hefði hún verið mynduð. Tillagan um að Framsókn veitti slíkri stjórn hlutleysi hefði fengið flokknum nokkur áhrif í hendur og verið mjög áhugaverð tilraun. Ríkisstjórnin sem þá hefði verið mynduð hefði endurspeglað vel vilja kjósenda, sem veittu VG veglegt brautargengi. Það sem ég gleðst yfir er: Fjöldi frábærra ungra kvenna sem kominn er framarlega í raðir VG, alveg magnaðar. Kosningasigur VG er staðreynd og merkir að málefni hreyfingarinnar eiga hljómgrunn. Mögnuð frammistaða Svandísar Svavarsdóttur i REI-málinu er svo rúsínan í pylsuendann.

Hér á Álftanesi gleðst ég yfir góðri framvindu hjá Álftaneshreyfingunni, þar sem grænn miðbær er í sjónmáli. Það gleður mig sérlega að við skulum vera við stjórnvölinn núna þegar verið er að taka svo afdrifaríkar ákvarðanir sem uppbygging miðbæjar er. Skoðið alftanes.is ef þið viljið vita meira. 

Í upprifjunarlandi

Fréttaannálar, áramótaskaup, áhrifamikil kvikmynd ,,Syndir feðranna" og fleira hefur gert þessi áramót að miklum upprifunaráramótum, bæði um nýliðna og löngu liðna fortíð. Lítið horft á sjónvarp að undanförnu en á einstaka kvikmynd, og því hefur nærvera þessa sjónvarps- og útvarpsefnis, sem ég hef að vísu hlustað meira á en horft, verið mjög áberandi. Mér er reyndar tamara að horfa til framtíðar en fortíðar (þótt sagnfræðingur sé) og þetta fortíðarflipp þar af leiðandi svolítið yfirþyrmansi, ég er þó ekki að kvarta, það er stundum hollt að líta til baka. 

Fyrst um kvikmyndina ,,Syndir feðranna" sem ég var ekki búin að sjá í bíói þannig að ég límdist við hana þegar við duttum niður á hana í sjónvarpinu, líklega snemma myndar. Þetta er fantalega góð mynd (stækkið letrið fyrir endursýningu í sjónvarpi!) um mikinn fantaskap og enn ein birtingarmynd þess máls sem kom upp á yfirborðið á liðnu ári. Þótt flestar þessara staðreynda hafi verið komnar fram, þá er myndin svo vel gerð að hún nístir enn á ný, og svona lagað má ekki liggja í þagnargildi, nokkurn tíma. Mér fannst sterk athugasemd eins Breiðuvíkurdrengjanna sem sagði að samfélagið skuldaði þeim alla vega menntun eftir málamyndakennslu. Hins vegar er ekki hægt að kaupa syndaaflausn.

Það sem hins vegar er hægt að gera er að læra af þessu og hlusta á þá sem hafa liðið fyrir afglöpin. Og við megum ekki gleyma því að eitthvað hliðstætt er kannski að gerast á Íslandi núna. Nú eru það ekki óharðaðir drengir sem eru fórnarlömbin heldur eru hér á landi núna allmörg fórnarlömb mansals og annarrar misbeitingar kvenna frá fátækum löndum. Spyrjið konurnar í Stígamótum og Kvennaathvarfinu. Réttleysið er ekki landfræðileg einangrum heldur einangrun vegna tungumálaerfiðleika, einangrun þeirra sem hafa hag af því að einangra réttlausar konur og einangrum vegna þekkingarleysis á réttindum í samfélaginu. 

Fréttayfirlitin voru líka fróðleg og skaupið dugði mér til að hlæja, en heyrði þó óvenju mikið af því að fólk skildi ekki til hvers var verið að vísa. 

Af fréttum liðins árs finnst mér að árið hafi verið ótrúlega viðburðaríkt, en það er efni í nýtt blogg, ef ég set mig í þær stellingar. Sé þó enn og aftur hvað hlutur Svandísar Svavarsdóttur var stór á árinu og hlakka til að fylgjast með henni á þessu ári.  

Á gamlárskvöld vorum við hér heima, fjölskyldan mínus Óli okkar sem fór norður með 11 vinum sínum að heimsækja vinina þar. Kominn aftur í bæinn og ég er afskaplega ánægð með það, því það er ekkert grín að vetrarfærðinni gerandi. Mamma, Georg bróðir og Katrín Ólöf, yngsta dóttir hans, komu í mat í gærkvöldi og mæður okkar Ara báðar í dag, og við erum búin að hafa það alveg óskaplega notalegt. Heiða vinkona leit líka við í dag en átti von á gestum eins og við. Góð áramót.