Nýjustu myndir frá Ungó - meira af rauðu

Búin að setja nokkrar myndir í viðbót í albúmið (óþarflega seinlegt, held þetta sé ekki bara tengingin, tölvan og stærð myndanna). En alla vega, ég þarf að játa á mig fleiri rauðar syndir, ekki eins krassandi þó og það hljómar. Ég gersamlega féll fyrir ofurrauðum skóm þegar ég kom hingað fyrir rúmum tveimur vikum og fékk mér á endanum fallega hörblússu við þá, en svo þegar ég fór að skoða þá betur þá fannst mér þeir einum of glannalegir. Svo ég fékk mér bara ódýrar espadrillur við blússuna sem ég keypti við skóna.

Næst þegar ég skoðaði skóna féll ég aftur, gersamlega, fyrir þeim. Þannig að þið sjáið afraksturinn hér. Taskan er hins vegar hafin yfir alla gagnrýni (geri ég ráð fyrir).

 

 

 

 

 Hanna og Sara á pizzustað sem við fórum á í hádeginu um daginn. Staðurinn getur engan veginn ákveðið sig hvort hann vill vera spánskur, ítalskur eða grískur. Alla vega ekki ungverskur.

 

 

 

 

 

Þetta hádegi kom Toni, maðurinn hennar Söru, með tvíburana þeirra, þá Kolbein og Þorstein, til að þeir fengju að hitta mömmu sína í björtu svona einu sinni til tilbreytingar. Svona er stúdentalífið hér. Hún les ýmist hér hjá okkur eða uppi í skóla, og sama má segja um Hönnu, les þó meira hér heima.

 

 

 

 Þegar sólin skín hvað skærast er gaman að fara niður í bæ dagspart, líka góður göngutúr, svona hátt í hálftíma gangur þangað niðureftir. Þetta er eitt af mörgum sjónarhornum á aðaltorginu.

 

 

 

 

 

Mest erum við svo hér heima á fimmtu hæðinni, þar sem útsýni er til norðurs (áleiðis til Úkraínu) og austurs (þar sem örugglega sæist til Rúmenínu ef skyggnið væri viðlíka og á Íslandi, sem það er ekki). Hér er urmull af húsum með turnum eins og voru á gömlu Uppsölum sem voru á horninu á Túngötu og Aðalstræti, á móti Herkastalanum og er nú nýbygging í anda gamla hússins. Í þeim turni lék ég mér sem lítil stelpa, því mamma átti íbúðina og þarna var stofan okkar. Man ekki mikið eftir mér þar, en gaman að sjá öll þessu hús með alla þessa turna.

Athugasemdir

[Jenný Anna Baldursdóttir, 15.6.2008 kl. 19:16]

Þessir skór eru killer!  Til hamingju með þá og töskuna.  Það er líf og gleði í rauða litnum.

[Anna Ólafsdóttir Björnsson, 15.6.2008 kl. 22:06]

Kannski verða þetta nýju mest notuðu skórnir mínir. Dóttir mín, sem er ekki mjög ævintýragjörn þegar kemur að fatnaði segir að þeir virki vel með gallabuxunum mínum (hún neitar hins vegar að fara með mér í flug heim í rauðu gallabuxunum, jú allt í lagi í flugvélinni en ekki svo ...). Alla vega, þá grunaði mig ekki að bleiku kúrekastígvélin mín (lág) yrðu mest notuðu skórnir mínir í hitteðfyrrasumar! Né heldur að ég ætti eftir að næstum slíta út svarta jakkanum mínum með gylltu og silfurlituðu blómunum ;-) (þetta var nineties og ég var duglegri við kokteila og svoleiðis þá, en núna).

[Erna Hákonardóttir Pomrenke, 17.6.2008 kl. 17:47]

Gleðilega hátíð! 

Taskan og skórnir eru glannalega flott. Örugglega mikið af frábærlega fallegum útsaum þarna í Ungverjalandi. Mamma átti tvær virkilega fallegar blússur með fallegum útsaum sem hún fékk sem ung stúlka, ekta frá Ungverjalandi. 'Eg veit ekki hvernig hún fékk þessar blússur. Veistu hvort amma okkar ferðaðist til Ungverjalands? Mamma gaf mér þær þegar ég var ung og ég hef haft þær í minni vörslu síðan. Ég gæti trúað að þessar blússur séu að nálgast að vera 70 ára.  'Eg get ekki skeytt þeim inn  svo ég set myndir af þeim inn á síðuna mína

[Anna Ólafsdóttir Björnsson, 17.6.2008 kl. 22:20]

Gaman að sögunni um blússurnar og ætla að líta á myndirnar á eftir.