Ekki bara börn sem klæða sig upp í búninga

Greina mátti ýmsar kynjaverur að skjótast á milli húsa í dag, öskudag. Það fylgir deginum núna í seinni tíð og áreiðanlega bara gaman að stússa í því. Foreldrar taka þátt í því af lífi og sál og oft ótrúlegri elju að uppfylla óskir barnanna. 

Þegar foreldar mínir voru ungir hélt Magga ömmusystir mín að minnsta kosti einu sinni grímuball, líklega oftar því ég hef séð myndir bæði úr sal sem líklega hefur verið þegar hún var með heilsuræktina Hebu, en líka heiman frá ömmu, elstu systur hennar. Myndin sem hér fylgir er þaðan, og pabbi sá eini sem mér sýnist að hafi ekki borið við að vera í búning, en mamma, lengst til vinstri, var með. 

Stundum er áskilinn einhver klæðnaður á vinnustöðum og hjá félögum, við Ari höfum mætt í einhverjum kúrekaklæðum á samkomur hjá hestamannafélaginu Sóta og ekki má gleyma bleiku dögunum á ótal vinnustöðum. Einn vinnustaður öðrum fremri var sá sem ég vann á árið 2014, en þar á bæ munu vinir mínir enn standa sig einstaklega vel kringum Eurovision. Þau eru enn öflug í því, svo ég held ég verði að fá að mæta aftur til þeirra í vor. Félagar mínir í Hamborg héldu að minnsta kosti tvisvar á ári föstudagssamkomur (beer-o-clock) með fataþema, og suðurhafsþemað var sérlega skemmtilegt. Já, það eru ekki bara krakkarnir sem kunna að kæða sig upp.