Rudolf í alveg nýju ljósi

Baggalútstónleikarnir í kvöld enduðu á því að slá þeim í fyrra út. Þá er mikið sagt, því stemningin þá var ótrúleg. En það sem eftir á að hyggja er alveg lygilegt er innákoma Sigtryggs Baldurssonar á miðjum tónleikum. Óvæntir gestir svosem ekkert nýtt, en gamla Þeysaralagið Rudolf náði nýjum hæðum í flutningi Sigtryggs og Baggalúts og hinum nýja og óvænta texta um hefnd hreindýrsins!

Þá mega jólin koma fyrir mér ...

Þegar jólalögin hljóma eða dynja yfir, eftir því á hvaða útvarpsstöð er stillt, er alveg lygilegt hversu ólík lög rúmast innan þessarar skilgreiningar. Mér finnst Baggalútur og Sigurður Guðmundsson bera höfuð og herðar yfir annað sem flutt er fyrir þessi jól líkt og undanfarin jól. Nokkur klassísk lög eru ágæt, Ertha Kitt þar fremst með Santa Baby en í rauninni eru það Baggalútslögin - aðallega aðventulögin - sem hafa gert þennan flokk tónlistar bærilegan á ný. Eða hvort vill fólk heldur hlusta á í röð:

1: Jólahjól (sem var víst kjörið aðaljólalagið, úff), Nei, nei, ekki um jólin, Here comes Santa Claus ... 

eða

2: Þá mega jólin koma fyrir mér, Það koma vonandi jól og Saddur?

Engin spurning, ég er sátt við valkost nr. 2.

 

Liðið sem slær Álftnesinga út sigrar alltaf í Útsvari - en tæpt var það núna!

Liðið sem slær Álftnesinga út sigrar alltaf í Útsvari - en tæpt var það núna! Í kvöld var ég næstum alveg viss um að þetta gengi ekki eftir, en svona hefur þetta verið fram til þessa, ef lið sigrar Álftanes í Útsvari, þá sigrar það lokakeppnina. Held þetta sé án undantekninga.

Örlaga- og ævintýrasagan um Elfu Gísladóttur: Eru fordómar gagnvart (meintri) fegurð skárri en aðrir fordómar?

Sérkennilegt að verða vitni að því að Elfa Gísla verður enn fyrir fordómum vegna þess að hún hefur verið talin mjög falleg kona. Ein birtingarmyndin er var umsögn um bókarkápuna (!) á ævisögunni hennar, sem ég tel mig hafa verið hundheppna að fá að skrifa. Þar var kápunni aðallega fundið það til foráttu að vera Hófíar-leg og ekki hægt að misskilja það að slíkt var hið versta mál. Fyrir ykkur sem ekki áttið ykkur á því til hvaða Hófíar er verið að vísa er rétt að taka fram að Hófi var Ungfrú alheimur fyrir allmörgum árum og þótti falleg. Elfa var þekkt andlit á upphafsárum Stöðvar 2 og því ekkert óeðlilegt að hafa andlitið hennar á kápu bókar um hana, jafnvel þótt hún þyki eflaust fallegri en Steingrímur Hermannsson eða Einar Benediktsson, sem ég man ekki betur en að hafi prýtt viðlíka kápusíður án þess að undan væri kvartað. Sjálf er ég hrifin af þessari bókarkápu og finnst hún vel lukkuð, en það er ávallt smekksatriði og reyndar bara einn gagnrýnandi sem taldi hana slæma og það af því að hún væri Hófíar-leg!

Ævisaga Elfu Gísladótturer saga um ótrúlega ævi og aðeins smáhluti hennar fjallar um fordómana sem hún mætti vegna þess að hún þótti falleg. Fáránlega fordóma, alla vega eins og þeir komu fram í lífi hennar, þar sem fyrirfram var ákveðið að hún væri heimsk vegna þess að hún væri falleg. Á þeim tíma (hvernig er það núna?) þótti nefnilega af og frá að kona gæti verið hvort tveggja samtímis. Þetta birtist reyndar í mjög fyndinni mynd í bókinni um Elfu, enda er henni gefið að sjá jafnvel dramatíska hluti í meinfyndnu ljósi. Ævi hennar er þó fyrst og fremst merkileg vegferð konu sem er leitandi, frá því hún var þriggja ára að leita sér að nýjum foreldrum þegar ástandið á heimilinu var erfitt, gegnum þá lífsreyslu að verða ekkja aðeins 26 ára, reyna að fela lesblindu (sem leggst mér vitanlega ekki þyngra á fólk sem er talið fallegt en það sem er talið ljótt) - og vera samt afkastamikil leikkona, lenda í sviðsljósi kjaftasagna og loks að byggja upp menningarmiðstöð á svæði þar sem yfirvöld hafa jafnvel bannað byggingu menningarmannvirkja! 

Indælis útgáfuhóf og endurfundir vinkvenna - við Elfa áritum bókina í Kringlunni á morgun, sunnudag kl. 15

Tíminn hefur liðið hratt meðan Elfa er á landinu og styttist í dvöl hennar hér að sinni. Í dag var loks tími til að halda upp á útgáfuna á bókinni Elfa Gísla og hinar sögurnar í IÐU. Elfa hefur verið í sjónvarpsupptöku og líka haft smá tíma til að hitta ættingja og vini. Á morgun verðum við Elfa í Kringlunni að árita, en í dag, á undan útgáfupartíinu vorum við í Smáralind. Elfa hefur líka haft smá tíma til að hitta ættingja og vini og það er alltaf gott. 

 

 

Kaffi Rót: Síkvik sýning ICESAVE-myndinni hefur verið breytt og Írlandi bætt inn á hana

Þegar ég opnaði sýninguna mína: Kaffi og landakort, á Kaffi Rót fyrir um það bil tveimur vikum fékk ég yndislega kvörtun frá Írum sem þar voru staddir. Þeir sögðu: Hvers eigum við að gjalda, af hverju er Írland ekki á ICESAVE-myndinni? Ég er nú búin að bæta úr því með því að setja Írland inn á myndina - með mikilli ánægju.

Með svona ævi væri hægt að skrifa leiðinlega bók, en þessi er skemmtileg!

Mér þótti sérstaklega vænt um þessa athugasemd, sem ég fékk þegar ég var að lesa upp úr bókinni um Elfu Gísladóttur í dag. Fólk var búið að vera að spyrja út í ótrúlega viðburðaríka og oft erfiða ævi Elfu og síðan fékk ég þessa athugasemd, sem er yfirskrift þessa pistils og mér finnst ótrúlega vænt um:

,,Með svona ævi væri hægt að skrifa leiðinlega bók, en þessi er skemmtileg!"

Myndin hér að neðan er frá erfiðum degi í lífi Elfu, en hins vegar segir hún þannig frá að það er húmor í harminum.

 

 

Kaffi og landafræði - myndlistarsýningin mín á Café Rót

Í dag var ég að hengja upp fjórðu einkasýninguna mína á árinu, á Café Rót í Hafnarstræti. Á morgun milli kl. 14 og 16 verður þó aðeins þriðja opnunin mín því skvass- og tennismyndirnar mínar í Veggsporti eru aðeins óformlegri sýning en hinar. Síðustu fimmtán mánuði hef ég málað meira en alla ævina fram til þessa, það var eins og einhver stífla brysti þegar ég byrjaði aftur í september í fyrra. Þá hafði liðið óvenjulangt á milli þess að ég sinnti myndlistinni almennilega og greinilega eitthvað sem safnast hafði upp og ekkert lát á því. Þessi sýning er með smá enduróm af fyrstu sýningunni minni í sumar, litlu kaffibollamyndirnar mínar halda áfram að fæðast. En hins vegar er meginþema sýningarinnar yfirstærð af aðeins leiðréttum landakortum. Hálfgerðar gátur. Það er gaman að hengja myndir upp á Café Rót, sem er flottur staður með alls konar húsgögnum og mjög dýnamísku mannlífi, þar hef ég rekist á byltingarsinna og broddborgara, farið á fundi en því miður ekki enn að dansa tangó eða Lindýhopp, því það kann ég hreinlega ekki. Mergjuð hljómsveit að æfa í morgun þegar ég var að hengja upp, því þarna er líka samastaður mjög framsækinna rokkhljómsveita. Sem sagt fjölbreytt umgjörð fyrir myndirnar mínar. Lýsingin er engin sýningarlýsing, en ég hef svo sannarlega gaman af því að glíma við umhverfið þarna, þetta er miklu líkara því sem gerist þegar myndirnar komast í eigu annarra en mín og á veggi alls konar íbúða. Sýningarhúsnæði er stundum einum of sterilt, þetta er það svo sannarlega ekki. En sem sagt skrýtin landakort og kaffibollar fyrir alla á Café Rót í Hafnarstræti (húsið við hliðina á Rammagerðinni og ská á móti Heimssýnarskrifstofunni þar sem ég hef verið löngum stundum undanfarnar 5-6 vikur).Og þið eruð auðvitað öll velkomin á morgun milli 14 og 16 eða á öðrum tíma í desember, en sýningin er opin út mánuðinn.

 

Útkomudagurinn rann upp - og ég vissi ekki neitt! ELFA GÍSLA og hinar sögurnar

Í gærkvöldi sendi ég línu til Hildar hjá forlaginu mínu, Sölku, hin og þessi smáerindi. Varð ekkert smá hissa þegar ég fékk svarið: Bókin (mín um Elfu Gísla) er komin út! Þar sem ég átti ekki von á henni fyrr en á mánudag og var einmitt að segja félögum mínum það á fundi í gær, m.a. virðulegum bóksala sem einnig á bók á jólamarkaðinu, Bjarna Harðar, þá var ég auðvitað mjög þægilega hissa. Komst ekki fyrr en um tvö-leytið til að sækja mér eintak og þá var þegar búið að biðja um viðbót í (Borgar)Kringluna. Ánægjulegt!

Bókin mín um Elfu Gísladóttur kemur bráðum út ...

Það er svo gaman að segja fólki frá því að ég hafi verið að skrifa ævisöguna hennar Elfu Gísladóttur leikkonu. Sérstaklega er gaman að heyra hvernig fólk man eftir henni ... það er svo ótrúlega fjölbreytilegt. ,,Já, var hún ekki í SÁL-skólanum?" (Jú, eitt ár) ,,... bíddu við, dóttir Gísla Alfreðs?" (jú, jú), ,, ... aha, amma hennar var alltaf svo stolt af henni!" ... og svo auðvitað: ,,Hvar hefur hún verið í öll þessi ár? Er það satt að hún hafi ekkert breyst?" (alveg rétt). Þrátt fyrir að Elfa hafi líklegast veriö mest í sviðsljósinu á meðan hún tók þátt í ævintýrinu í kringum stofnun Stöðvar 2 og síðar vegna brúðkaups aldarinnar þegar þau Elfa og Jón Óttar gengu í hjónaband er það tímabil ekkert endilega efst í huga þeirra sem ég hef verið að spjalla við - jú ég hef verið spurð hvort hún sé líka í ,,Herbalife" dæminu, en annars, nei, ekki svo mikið. Árin á Íslandi, sem sagt mið-kaflinn í ævi Elfu, (sem var mikið vestan hafs fyrstu 18 æviárin og aftur seinustu 18 árin), eru þau ár sem fólk þekkir en dramatíkin í ævi hennar í Bandaríkjunum og Kanada er samt eiginlega ekkert síðri. Alla vega ... ég er orðin spennt, og ég er þó búin að lesa bókina (og reyndar skrifa hana líka).