Undarlegt hvað nokkrir sólardagar geta breytt manni ...

Horfi á skýin undir svefinn. Var búin að steingleyma þeim. Undarlegt hvað nokkrir sólardagar geta breytt manni, ég sem fyrir stuttu tuðaði um snjólétt sumar, var farin að halda að svona yrði þetta bara í allt sumar, 15-20 stiga hiti og sól! Farin að plana það að ná tökum á golfinu, reyta kringum fallegu plötunurnar í garðinum, en sennilega verður það að bíða næstu sólartarnar. Ef hún kemur ... (þetta seinasta er hjátrú, ég er orðin svo bjartsýn á sumarið að ég vil ómögulega bera ábyrgð á langvinnri rigningartíð með óábyrgum fullyrðinum. Og af því ég trúi ekki á 7,9,13 þá verð ég bara að berja í tré og segja: Ef hún kemur ...

Kapphlaup um orkufyrirtæki

Augljóslega veit enginn nákvæmlega hvernig kapphlaupinu um Hitaveitu Suðurnesja mun lykta, alla vega ekki á þessari stundu. Ásóknin í orkufyrirtækið segir mér hins vegar að einhverjir eygja aukna einkavæðingu í þessum geira og þá verður þessi eign enn verðmeiri. Hitt veit ég ekki, hvort einhver fyrirheit eru um ákveðna stefnu varðandi orkukaupendur meðal hugsanlegra kaupenda. En það ætti ekki að útiloka það sem einn þátt þessa undarlega leiks.

Vantar nokkra klukkutíma í sólarhringinn?

Man eftir því að góður félagi minn úr blaðamennsku skrifaði eitt sinn um það að raunverulegur sólarhringur fólks væri 25 stundir en ekki 24. Gæti skýrt hvers vegna hugur og skrokkur hlýðir ekki alltaf opinberu klukkunni. 

En alla vega, hef alltaf verið skotin í eftirfarandi dæmisögu: Maður nokkur kom til spekings eins og kvartaði undan því að hann hefði aldrei tíma. Fáðu þér kú, sagði spekingurinn. Karl gerði það en ekki virkaði það. Fór aftur til sama spekings (hversu skynsamlegt sem það var) og fékk þá að vita að hann ætti að fá sér geit. Síðan koll af kolli þar til karl átti heljar bústofn. Þá kom hann örmagna til spekingsins (það hefur ábyggilega bara verið einn slíkur á svæðinu) og sagði að þetta virkaði bara ekki. Nema spekingurinn sagði honum að losa sig við öll dýrin og þá ætti hann allan heimsins tíma.

Þannig að núna, þegar ég eyði alldrjúgum tíma af og til í að blogga sjálf og skoða blogg annarra og kommentera, þá veit ég það alltaf innst inni að ég er bara að safna mér tíma, sem ég get innleyst hvenær sem er, þegar á þarf að halda. Gott að safna svona varasjóði ;-) 

Fjölgar enn sólarlandaferðum í Borgarfjörðinn og listahliðin á syni okkar

Yndisleg helgi, sólarlandaferð í bústaðinn okkar í Borgarfirði, þar sem við höfðum það gott og bárum viðarvörn á neðri pallinn, svona til að finna að við værum að gera eitthvað gagn í leiiðinni. Erfitt að trappa sig niður eftir alla flotvinnuna.

Föstudagurinn var partídagurinn okkar, fyrst afmæli hjá Andrési Snorrasyni og síðan INNN partí hjá Sigrúnu. Hvort tveggja rosalega vel lukkað í veðurblíðunni.

Svo þegar við vorum að keyra Álftanesveginn ofan úr bústað hringdi sonur okkar, sem hefur smátt og smátt tekið yfir eldamennskuna yfir á heimilinu, til að láta okkur vita að maturinn væri tilbúinn. Okkar beið fínasta veisla, nautaspjót með alls konar grænmeti og ostum, ekkert smá gott og ómótstæðileg súkkulaðikaka í eftirrétt. Ég verði eiginlega að kalla hann listakokk. Þetta er reyndar ekki eina listin sem hann sinnti um helgina, því á meðan við foreldrarnir vorum að mála neðri pallinn var hann líka í málningapælingum á eilítið meiri alvörulistarnótum. Hann hefur reyndar þegar sannað sig á listasviðinu, þótt hann hafi ekki lagt myndlist fyrir sig í alvöru (enn) en samt hætti ég ekki að vera hissa á því hvað hann á létt með að fara á nýjar slóðir í myndlist. Held ég verði að taka undir með mömmu sem vill ólm að hann fari meira út á þetta svið, enda sjálf að taka upp þráðinn í myndlistinni og vel meðvituð um þessa hæfileika dóttursonarins.

Vísir að sögulegum viðsnúningi Samfylkingarinnar gagnvart ESB?

Las á vef ríkisútvarpsins áhugaverða frétt um ferð Ingibjargar Sólrúnar til Afríku. Meðal þess sem þar bar á góma er sá áhugi sem hún skynjaði meðal Afríkuríkja á framboði Íslands til öryggisráðs Sameinuðu þjóðanna. Nú er ég með nokkra varnagla varðandi það framboð, einkum vegna þess að mér hefur þótt ríkisstjórn Íslands of mikill taglhnýtingur Bandaríkjamanna í utanríkismálum og mér finnst ekkert fengið með því að fjölga atkvæðum Bandaríkjanna í þvísa ráði. En hins vegar þótt mér eftirfarandi hluti fréttarinnar einstaklega fróðlegur:  

,,Ingibjörg Sólrún segir að sér virðist sem talsverður stuðningur sé við framboð Íslands til öryggisráðs Sameinuðu þjóðanna meðal Afríkuríkja. Að sögn Ingibjargar er stofnun sambandsríkis Afríku mikið rædd á fundinum. Ástæðan sé sú að ráðamenn í Afríku vilji láta meira að sér kveða á alþjóðlegum vettvangi. Þar sem að margir telji nú nauðsynlegt að Afríka verði einhvers konar mótvægi við Bandaríkin og Evrópusambandið geti það verið kostur fyrir Ísland í baráttunni um sæti í öryggisráðinu að vera utan Evrópusambandsins."

Ég hef reyndar ekki farið dult með þá skoðun mína að það skapi Íslandi margfalt fleiri tækifæri á alþjóðavettvangi að standa utan sambandsins en innan. Hins vegar verð ég að vona að skilningur fréttamanns ríkisútvarpsins, og minn á frétt RUV, sé réttur að hér örli á skilingi einnar helstu þungavigtarmanneskju Samfylkingarinnar á tækifærum Íslands utan ESB. Mikið væri þá gaman að lifa. 

Fátt um fínar gúrkur

Það stefnir í uppskerubrest í gúrkutíðinni, því sannar fréttir yfirskyggja alveg hinar hefðbundnu gúrkufréttir þessa árstíma. Þótt sumt sé kannski eins og endurtekið efni (dómur fallinn í Baugsmálinu, deja vu) þá eru bara allt og margar þungavigtarfréttir af stóriðjuáætlunum, virkjanaframkvæmdum, umferðarafbrotum, bönnuðum einkadönsum, nýrri stjórn í Englandi (mestmegnis) og ýmsu fleiru ... til þess að við fáum að vita nokkuð um horfurnar í gúrkuræktinni. Og svo er veðrið bæði himneskt (hér) og harðneskjulegt (þar) og spennandi að finna út hvernig restin af sumrinu verður. Má ég koma með pöntunarlista stórfrétta:

1. Fallið verði frá frekari stóriðjuframkvæmdum, það mætti til dæmis kalla þá frétt. Stóriðjustopp. Hugsið ykkur fyrirsagnirnar!
   
2. Bandaríkjamenn og aðrar viljugar þjóðir dragi herlið sitt frá Írak og alþjóðasamfélagið veiti fé og stuðningi í uppbygginguna þar.
3. Raunverulegt vopnahlé verði samið í Mið-Austurlöndum og friðsæl framtíð Palestínu tryggð.
4. Vitundarvakning gegn ofsaakstri skili slysalausu sumri.
5. Launakönnun í lok sumars sýni að launamunur kvenna og karla á Íslandi sé úr sögunni.
6. Aukin eftirspurn verði eftir störfum á Landspítalanum vegna góðrar launahækkunar, einkum í núverandi kvennastéttum.
7. Langtímaveðurspá sýni gott veður um allt land í allt sumar.
   
8. Hugbúnaðarfyrirtækjum og garðyrkju verði veitt sömu kjör og fyrirgreiðsla á Íslandi og stóriðju (þetta er gúrkufréttin, gróðurhúsin gera íslenskar gúrkur þær samkeppnishæfustu í Evrópu).

Ykkur er velkomið að bæta við ...  

 

Blogg og ritmál

Þetta er smá manifesto (stefnumarkandi texti frá mér - hér varðandi blogg): Blogg er ekki ritmál, heldur ritað talmál. Það er alla vega minn skilningur. Þess vegna blogga ég eins og ég tala. Stundum finnst mér textinn minn óttalega þvælulegur, stundum heiðskýr, rétt eins og ég tala stundum af innlifun og öryggi, en fikra mig stundum í gegnum setningarnar. Ef blogg væri eitthvað annað í mínum huga en skrifað rabb, þá myndi ég ekki nenna að blogga.

Fyrir manneskju sem alla tíð hefur borið mikla virðingu fyrir rituðu máli þá þurfti þrotlausa ögun og hugarfarsbreytingu til að tileinka sér þetta viðhorf. Mikla sjálfsstjórn til að ráðast ekki á allan textann og endurskrifa nánast frá grunni, stytta, snyrta, lagfæra, hugleiða inntakið og orðaröðina, skipta út óviðeigandi orðum, bara allt! Mikil þjálfun í glósum hjálpaði, msn agaði mig í spontant tjáningu með puttunum en enn stend ég mig í að breyta, leiðrétta aðeins og hnika til, þess vegna stendur svo oft ,,Breytt s.d. (sama dag)"  fyrir neðan textann minn ;-) en þetta er allt að koma.  

 

Trúarumræður í sjónvarpinu

Líklega er ég ekki nógu áhugasöm um þá trú sem ég þó þykist eiga til. Alla vega þá er ég alls ekki með á nótunum um hvað þjóðkirkjuprestarnir og Hjörtur Magni fríkirkjuprestur eru að karpa um í endurteknu Kastljósi. Eins og fleiri Íslendingar á ég mjög óskilgreinda trú, finn helst þörf fyrir hana þegar ég þarf að þakka fyrir eitthvað sem mér finnst með ólíkindum gott og hef enga mannlega veru í ábyrgð fyrir því. Sjaldnar, en þó hefur það komið fyrir, á erfiðari stundum. Fer helst í kirkju við jarðarfarir og finnst þær skapa ljómandi ramma um það sem annars myndi kannski bara leysast upp í ráðaleysi eftirlifenda, hvernig eigi að kveðja þann sem er dáinn og hitta þá sem eftir lifa til að votta þeim samúð. Stundum skiptir það reyndar meginmáli að eiga þó þennan menningarlega og fyrir suma (mig stundum) trúarlega ramma. 

Ég er hvorki að afsaka mig eða hreykja mér yfir þessari afstöðu, ég er sátt við að vera svona hálfvolg. Ósátt við afstöðu þjóðkirkjunnar gagnvart samkynhneigðum, sátt við Grétu djákna, Örn Bárð, Birgi Thomsen og Jónu Hrönn og ýmsa aðra presta, ósátt við svartstakka allra trúarbragða. Ég er hrifin af ýmsu sem ég hef hent á lofti í öðrum trúarbrögðum og mér finnst margt fallegt í kristninni en líka ljótt. Hundóánægð með ,,allt þetta fólk sem í gullsölum himnanna gist" en myndi samt þiggja að lenda ekki í ,,annarri vist" (lesið Jón Helgason, eitt snjallasta ljóðskáld okkar, ef þið viljið fá frekari skýringar og þekkið ekki til hvers ég er að vísa). 

Og hvers vegna er ég að skrifa þennan pistil? Jú, mér finnst svo merkilegt að ég, þessi frekar forvitna manneskja um fréttir (meira en fólk) skuli ekki nenna að setja mig inn í þessar umræður um trúmál eða eitthvað annað, þótt mér líki afskaplega vel við það litla sem ég hef haft af Hirti Magna að segja. Heyri utan að mér að það er hægt að telja þessa umræðu persónulega eða um grundvallarmál, en æi, stundum er allt í lagi að setja sig ekki inn í öll mál og kirkjan vekur minni áhuga hjá mér en ýmis grundvallargildi, sem ef til vill mætti segja að trúarbrögð fjölluðu um.

Skin og skúrir (eða él)

Merkilegt að búa á Íslandi. Ekki verður þetta snjólétt sumar, morgunfréttirnar sögðu frá vetrarfærð á Hellisheiði eystri og krapa á Fjarðarheiði. Það er val að fara Hellisheiði eystri en Fjarðarheiði, er ekki Norræna að leggja að bryggju alla miðvikudaga, eða hefur það breyst? En við hverju er að búast í landi sem á orð eins og Jónsmessuhret og grjótfok?

En svo lýstist allt upp þegar ég fékk bæði í sms og á msn að vita að stelpan mín hefði massað stóra efnafræðiprófið sitt, langhæst á prófinu í dag en fyrr í morgun sagði hún á msn að hún bara tryði ekki öðru en að þetta hefði gengið vel. Þetta er skrambi erfitt nám, sem hún valdi sér, læknanám í Ungverjalandi, þar sem hún er ásamt hátt í 40 öðrum löndum sem hafa fundið sér griðastað korteri frá Rúmeníu og klukkutíma frá Úrkraínu. Ég hef oft ástæðu til að vera stolt af krökkunum mínum og þetta er einn af þeim góðu dögum. 

Ég er jafnaðarmaður, sagði Hannes Hólmsteinn í dag

Hannes skólabróðir minn lýsti þessu yfir á Rás 2 í viðtali í dag. Ég sperrti eyrun. Ekki langt síðan Hannes taldi að Sjálfstæðisflokkur og Framsóknarflokkur væru svo líkir að þeir ættu að sameinast. Ég skil Hannes reyndar alls ekki alltaf. Hitt er annað mál að hann hefur svo sannarlega rétt fyrir sér að Tony Blair hafi að mörgu leyti verið arftaki Thatcher og því miður held ég að hann hafi talsvert til síns máls að ekki sé svo ýkja langt á milli Samfylkingar og Sjálfstæðisflokks, en það mun einnig hafa í för með sér að margir góðir og gegnir félagar í Samfylkingunni verða færðir lengra til hægri en þeir hafa ef til vill hugsað sér fyrir kosningar. Hins vegar tel ég að hann greini það rangt að andstæðurnar í íslenskri pólitík séu úr sögunni, þvert á móti magnast þær en pólarnir eru vinstri grænar áherslur versus hægri stefna Sjálfstæðisflokks og ríkjandi afla í Samfylkingu. Ég hef ekki hugmynd um hvar Framsókn stendur í þessu nema mig grunar að Bjarni Harðar eigi samleið með okkur vinstri græningjunum.