Bloggfærslur mánaðarins, desember 2008
Einhver sagði að það væru fimmtán dagar til jóla, skynja það ekki!
10.12.2008 | 01:06
Ég hélt ég fylgdist með ... en!
9.12.2008 | 22:21
Merkilegur þáttur um HIV - undrandi á viðhorfunum
8.12.2008 | 21:49
Að vera eða vera ekki - kominn yfir það versta, þar er efinn!
8.12.2008 | 19:14
Mér finnst ekki hægt annað en fagna því að krónan er aftur á uppleið, þótt við vitum ekki hversu mikinn þátt gjaldeyrishömlurnar eiga í þeirri staðreynd. Hins vegar tala allir mjög varlega um ástandið, tortryggnin í garð stjórnvalda, fjármálayfirvalda og þess háttar, er svo sannarlega ekki að ástæðulausu. Kraumandi ólga sem fær aðgerðarsinna til þess að ráðast inn í alþingi og efinn í svörum næsta manns, þegar fólk spyr hvert annað: Ætli við séum komin yfir það versta, eru tvær hliðar á sama pening, trúnaðarbresti sem orðið hefur. Það er mikið verk að vinna í uppbyggingarstarfi. Mér líst vel á framlag VG til umræðunnar, en áherslur fundar flokksráðs VG er nákvæmlega það sem ég held að skipti máli núna.
Tónlist, tónlist, tónlist og eitt svona rétt á mörkunum
6.12.2008 | 22:59
Hef verið að drífa í að hlaða fullt af gömlum og nýjum geislaplötum í iPodinn minn. Finn nú ekki alla, meðal annars ekki þennan sem ég hafði mikið fyrir að finna, en í staðinn leyfi ég fleirum að njóta:
Lag við hæfi
6.12.2008 | 20:41
Þarf ekkert að útskýra þetta frekar, er það?
Mér finnst andrúmsloftið í bænum í dag skrýtið. Var frekar að hugsa um að vinna upp smá vinnutap að undanförnu, enn fullt eftir að deginum til þess að gera það. Sem sagt að sleppa mótmælunum. En það var eiginlega ekki hægt. Svo ég mætti nú um síðir og sé reyndar alls ekki eftir því. Þó ekki væri nema vegna þess að þá veit ég af eigin raun að talning lögreglunnar á mótmælendum: Rúmlega þúsund, er argasta bull og vitleysa og ég veit ekki hvaða tilgangi það þjónar að bera svona dellu á borð. Ekki nema þetta rúmlega sé svona þúsund og tvö-þrjú þúsund ... við sem vorum þarna vitum alla vega betur.
Enn sem fyrr mótmælir fólk á margs konar forsendum og tekur undir með ræðumönnum á mismunandi stöðum. Hörður boðar hertar aðgerðir, ekki veit ég hvað mun felast í þeim, mun bara fylgjast með á færi og taka þátt í því sem samviska mín heimtar. Eins og að trítla á Austurvöll að undanförnu.
Viðbrögð margra við styrkingu krónunnar eru ákveðin vonbrigði. Við vitum það ósköp vel að hluti skýringarinnar er sá að komið hefur verið á höftum og hömlum, tímabundið, að því er sagt er, hve stór hluti skýringarinnar veit enginn. Kerfi sem vissulega á eftir að sníða ýmsa vankanta af, og ég held að það muni verða gert. Enginn af öllum þeim spekingum sem þenja sig núna hafði þó spáð þessum stóra uppkipp. Þar sem margar breytur spila saman getur ýmislegt gerst. Ég held að kapp sumra við að kasta krónunni (fyrir sumar er það liður í að koma okkur í ESB hvað sem það kostar) vegi þyngra en ánægja yfir því að þeir sem hrun krónunnar hefur bitnað sárast á eygi nú von. Enda eru það bara vesælir námsmenn erlendis, smásöluverslunin og skuldarar (einstaklingar og fyrirtæki) í erlendri mynt. Styrking krónunnar getur skilið milli feigs og ófeigs í þessum hópum og eflaust fleirum. Sveiattan! að geta ekki fagnað þessum bata. Við eigum að taka umræðuna um breytingu á gjaldmiðli, sem vel getur verið hyggilegt að huga að, undir öðrum kringumstæðum en þessum.
Það stakk mig illa þegar ég sinnti þremur erindum (nú er það bara harkan sex, farið á nákvæmlega þá staði sem ætlunin er og ekkert múður!) í Smáralind á heimleiðinni, hversu þungt er yfir fólki. Uggur í svip, áhyggjur, engin jólagleði. Áhyggjur vegna atvinnumála er að finna mjög víða nú og ég vona sannarlega að við ákveðum að finna leiðir sem stemma stigu við frekari uppsögnum en að fara Evrópusambandsleiðina og koma ,,öllu í lag" með því að auka atvinnuleysið.
Eitt af erindunum í Smáralind var að kaupa geisladisk sem var að koma út, ég hefði sennilega ekki tekið eftir honum ef ég hefði ekki rekið augun í mynd af ömmu Kötu á umslaginu (upp á grín má reyndar nefna það að hún er líka amma hennar Katrínar Oddsdóttur sem sló í gegn með mótmælaræðu um daginn - og gerði allt vitlaust meðal sumra samnemenda sinna í HR). Fór þá að huga að innihaldinu og þar sem ég er ákafur aðdáandi nútímatónlistar var engin spurning að mig langaði að eignast þennan grip sem þið sjáið hér með pistlinum. Bý svo vel að nokkur af yngri tónskáldum þjóðarinnar búa hér á Álftanesi, í listamannabænum Álftanesi, og við fáum oft að njóta tónsmíða þeirra hér innan sveitar. Ég var reyndar að vona að á þessu diski fyndi ég Stjórnarskrána hennar Karólínu Eiríks því það var einmitt Hymnódía, sem flutti það verk á Akureyri, ásamt valdri sveit einsöngvara, sem ég held að sé eini flutningur þess. Það hefði verið toppurinn! Mig langar svo mikið að heyra það og vel við hæfi á þessum undarlegu tímum! En samt líst mér vel á úrvalið á þessu diski, þekki til verka flestra höfundanna og þessi diskur bætist í litla, skemmtilega safnið mitt, sem ég var að átta mig á að ég á nú orðið af nútímatónlist. Ekki margir sem nenna að hlusta á þetta með mér, en það gerir ekkert til, sumt er bara betra að hlusta á einn síns liðs. Á reyndar einn góðan vin í Finnlandi sem deilir þessu áhugamáli með mér svo ég hef eitthvað nýtt til þess að kynna fyrir honum næst þegar hann lítur við.
Stjórnmál og samfélag | Breytt s.d. kl. 18:15 | Slóð | Facebook
Rúnar Júlíusson - rokkari deyr
5.12.2008 | 21:35
Rúnar Júlíusson er löngu búinn að ávinna sér titilinn Herra Rokk á Íslandi. Ímynd rokksins - spilandi með ótal nýjum og gömlum hljómsveitum og alltaf sívirkur. Frá því ég var smástelpa að þvælast í skáttaheimilið við Snorrabraut á laugardögum milli kl. þrjú og fimm síðdegis til að hlusta á Hljóma og til seinni tíma ævintýra Rúnars, GCD fannst mér reyndar alltaf ein skemmtilegasta hljómsveitin sem hann tók þátt í, en það var líka gaman að sjá hann hanga í diskókúlunni (eða kannski voru það loftbitar) í Hollywood og gera þetta hrikalega diskótek að paradís rokksins einhverjar kvöldstundir. Og snilldarlagið ,,Pabbi þarf að vinna" sem er með ónothæfri upptöku á YouTube er líka mjög skemmtilegt, einmitt vegna þátttöku Rúnars. Hans verður sárt saknað, hér er hann með Unun:
Útsvar - skemmtiþáttur?
5.12.2008 | 21:00
Svörin við könnuninni sem ég hef verið með í gangi hafa verið nokkuð áhugaverð, einkum þróun þeirra. Þegar ég setti hana inn var svarið ,,Þetta er mun alvarlegri staða en látið er upp" langvinsælasta svarið, mig minnir að það hafi verið með 42% hlut á móti bjartsýnissvarinu ,,...allt uppávið" sem var í 26-27 %. Núna er munurinn á svörunum að nálgast hefðbundin skekkjumörk. Hvað veldur aukinni bjartsýni veit ég ekki. Set inn smá könnun um flot krónunnar, forvitin að vita hvers þið væntið, því það eru jú væntingar sem ráða miklu. En hér er niðurstaða úr þeirri sem ég er að taka út: