Góður fundur í kulda og trekki

Laugardagsfundur enn og aftur og enn er ekkert farið að breytast, því miður hægt að búast við því að þörf sé á svona fundum áfram. Það er á vissu leyti gott að geta láti óánægju sína í ljós á raunverulegan hátt og finna samstöðuna. Hins vegar sorglegt að þetta skuli vera svona.

Skundum á Austurvöll (og treystum vor heit)

Fékk fráhvarseinkenni þegar ég komst ekki á Austurvöll seinasta laugardag, tala nú ekki um þegar ég missti af þrumuræðu Katrínar frænku minnar, sem hefur vakið þennan mikla úlfaþyt. Hef reyndar bæði heyrt hana í fjölmiðlum og á netinu, blessunarlega. En nú skal skunda á Austurvöll og treysta heitin með öllu þessu fólki sem er að mótmæla á mjög mismunandi forsendum vissulega, en þó í góðri einingu. Þá er það bara lopapeysan, húfan og ullarsokkarnir. Myndirnar eru frá fyrri mótmælum.

 

 

 

 

 

Krónan í kút (ekki sett á flot heldur í björgunarhring) - og ítrekun á því að fleiri kosta sé völ

Það hefur verið logið að okkur, viljandi, óviljandi, óvitandi og óforskammað, allt í bland og ekki sama fólk sem á í hlut í öllum tilvikum. Í fyrsta lagi virðist ekki eina lausnin nú að setja krónuna á flot, í öðru lagi þá eru alls konar tengingar (einu sinni var til SDR) til og í þriðja lagi er evran ekki innan seilingar en ýmiss konar tengingar við hana, annan gjaldmiðil eða myntkörfur eru vel mögulegar. Vonandi er búið að koma okkur í gegnum þessa áfallastjórnun (stjórnun með áföllum - samasem stýring með ótta).

Spaðadrottningin mín og tagllaus óvart-hestur

Finn allt of fáar stundir í vikunni til þess að fara og mála uppi í Myndlistarskólanum í Kópavogi, en samt, þótt ég eigi kannski bara eina og hálfa stund lausa er það miklu skárra en ekki neitt. Verst að ákveðinn tími fer í penslaþvott. Margt má læra af því að vinna með öðrum og skólasystkini mín eru góður félagsskapur. Ég hef aldrei nokkurn tíma unnið með spaða, þótt ég hafi málað með olíu af og til í 23 ár, held ég að það séu orðin. En alla vega, í dag átti ég reyndar óvenju langan tíma aflögu og skrapp í skólann að vinna í nokkrar klukkustundir. Keypti mér einn spaða á leiðinni, enda listabúðir allt um kring. Og núna er ég búin að mála tvær myndir með spaða, ekkert sjálfgefið að þær séu útskrifaðar (til dæmis sé ég amk. eina vinnu sem ég mun leiðrétta í módelinu), en svona réðst ég á strigann í dag í óvenju góðu stuði, og ég ætla að leyfa mér að skíra módelmyndina fyrstu spaðadrottinguna mína. Svo gerði ég eins og venjulega, hreinsaði úr penslunum (spaðanum) á annan striga jafnóðum, stundum verða þær myndir betri, og ætlaði nú að sleppa því alveg að vera fígúratív, en ég sé ekki betur en þetta sé tagllaus hestur að prjóna. En ég svo sem veit það ekki, ég bara gerði myndina. Núna er ég alveg forfallin í því að mála frekar litlar myndir eftir gömlum, risastórum módelmyndum sem ég á í fórum mínum í stöflum, þótt ég hafi hent fullt af myndum um leið og ég fór í gegnum þær um daginn (yfirleitt olía á pappír). Þessi endurvinnsla er auðvitað mjög við hæfi í kreppunni og ég þarf eiginlega að sýna ykkur bloggvinum mínum undanfara spaðadrottingarinnar minnar, önnur er nýleg olía á striga, pínulítil, og hin er risastór olía á pappír. Og lýkur þá sögunni af spaðadrottningunni.

Áfallastjórnun: Stjórnað með áföllum

Það fer ekki á milli mála að þessi þjóð, sem er seinþreytt til vandræða, er á suðupunkti. Áföll eru að dynja á fjölskyldum og fyrirtækjum og samstaða fólks er mikil. Hins vantar talsvert upp á að fá að vita hvort og hvernig ríkisstjórnin ætlar að styðja og styrkja fjölskyldur og fyrirtæki. Það liggur á. Vissulega var öflun lána tímafrek og niðurstaðan umdeild. En engu að síður þá má ekki bíða eitt andatak lengur eftir að fá að vita hvernig á að glíma við vandann. Aðeins fátt eitt hefur verið nefnt og fátt fast í hendi. Bind helst vonir við Jóhönnu Sigurðardóttur, bæði vegna þess málaflokks sem hún vinnur fyrir, og vegna reynslu hennar í störfum sínum og góðra verka fyrr. Núna óttast ég að hún fái ekki stuðning samherjanna vegna þess að hún neitar að skera niður um 10% í ráðuneyti sínu, hvernig á hún eiginlega að geta það? Félagsmálaráðuneytið og heilbrigðisráðuneytið munu ekki geta skorðið niður! Hins vegar var flott af Ingibjörgu Sólrúnu að vera búin að skera niður í utanríkisráðuneytinu tvöfalt það sem beðið var um. Það er ekki hægt að setja á ,,flatan" niðurskurð milli ráðuneyta, skynsemi verður hér að ráða ferð.

Það sem ég óttast núna er eftirfarandi:

Sundurþykkja innan og milli stjórnarflokkanna hafa tafið hrikalega og gera stjórnina líklega óstarfhæfa.

Í ljósi þess er alvarlegt mál ef rétt er að aðstoð IMF - hversu umdeilanleg sem hún er, þá er hún eina hálmstráðið í bili - sé háð því að ríkisstjórnin lafi.

Það er slæmt að áfallastjórnunin sem er í gangi virðist helst felast í því að eitt áfall á dag haldi skrílnum í skefjum. Sem eitt lítið eintak í skrílnum þá bregður mér vissulega við hvert eitt áfall, en læt ekki kúga mig til hlýðni, frekar en flestir aðrir landsmenn.

Dregist hefur úr hömlu að gera þær ráðstafanir sem nauðsynlegar eru til þess að reyna að láta þá borga sem hafa valdið mestu um hvernig komið er - útrásar,,víkingana" og hvort sem um er að kenna meðvirkni stjórnvalda eða andvaraleysi, þá má ekki við svo búið standa mikið lengur.

Krónan er á leið á flot. Eflaust er það ekki ,,hollt" fyrir okkur að fá að vita hvenær og hvernig. Nei, það dugar að láta okkur borga brúsann.

Kór eftir Verdi (stundum kallaður Steðjakórinn)

Selkórinn endaði afmælisdagskrána sína með frekar metnaðarfullum kór eftir Verdi, sem minnti mig á að hlaða Verdikóra-disknum mínum niður á ipodinn minn (sem ég hef heyrt kallaðan spilastokk, góð hugmynd sem kannski venst). Svo vorum að að ræða tónlist í Myndlistarskólanum í Kópavogi og ég lofaði að muna eftir að koma með Verdi-diskinn í skólann þegar ég kemst næst, sem verður væntanlega á fimmtudag, svo við getum nú nýtt nýju græjurnar okkar þar. Flottar græjur, BTW, afmælisgjöf frá nemendum ásamt skápnum undir. En það er vetur, stemmning fyrir flottum kórum svo hér er steðjakórinn eftir Verdi (Anvil Chorus samkvæmt YouTube og fullt af öðrum nöfnum eflaust):

 

Borgarafundur sem fer vel af stað ...

Flott að horfa á borgarafundinn í sjónvarpinu, Þorvaldur Gylfason fór á kostum, var fyrirfram svolítið hrædd við að hann væri myndi bara tala fyrir hönd sumra, það er ESB-sinna, en það var öðru nær, glæsileg ræða! Vildi gjarnan að ég hefði komist, en skárra en ekkert að þessum fundi skuli vera sjónvarpað. Það er athyglisvert að nú eru þingmenn og ráðherrar farnir að mæta nokkuð vel á fundinn og rökrétt framhald af þeim framboðsræðnabrag sem mér fannst á vantraustsumræðunni í dag (að því leyti sem ég hafði tök á að hlusta á hana).

Silja Bára byrjar líka vel, stemmningin greinilega flott, ef þetta eru ekki skilaboð þá veit ég ekki hvað? Sneisafullt, þannig að það kemur ekki að sök að ég kemst ekki ;-) í þetta sinn.

Mikið af framboðsræðum, ekki síst stjórnarsinna, í vantraustsumræðunum í dag

Mér fannst ótrúlga mikið af framboðsræðum, ekki síst úr röðum stjórnarsinna, í vantraustsumræðunum í dag. Geir var að vísu ekki á þeim buxunum en býsna margir aðrir, bæði flokkssystkini hans og Samfylkingarfólk. Einnig gætti þessa meðal stjórnarandstæðinga, sem er enn skiljanlegra, þar sem þeir voru að biðja um stjórnarslit og kosningar.

Og er Kristinn að leita að nýjum flokki? Náði ekki greinargerð hans.

Það er þjóðin sem vill kosningar í vor - þess vegna er verið að ræða vantraust á ríkisstjórnina

Vantrauststillagan sem verið er að ræða á alþingi núna er ekki síst andsvar við stigvaxandi þunga í kröfunni um kosningar í vor. Snemma í vor, líklegast. Því miður er þessi krafa komin til vegna þessa að ekki er að sjá að ríkisstjórnin valdi þessu mikilverðasta verkefni nokkurrar stjórnar í seinni tíð, vegna innbyrðis sundurþykkju, persónulegri og pólitískri, innan flokka og milli flokka. Þess vegna verður þessi krafa sífellt háværari, fundirnir á laugardögum og aðrir fundir sífellt fjölmennari, hitinn í umræðunni og aðgerðunum sífellt meiri. Við svo búið er ekki endalaust hægt að láta standa. Ég er ánægð með málflutning þingmanna Vinstri grænna, og ekkert undrandi á því, eins fannst mér ræða Höskulds nokkuð góð og margir sprettir annarra stjórnarandstöðuþingmanna góðir. Jóhanna Sigurðardóttir er sú stjórnarsinna sem mér fannst eiga bestu sprettina og efast ekki um að hún vill grípa til góðra aðgerða, en það var athylgisvert að hún tók svo til orða að þetta væri EF stjórnarflokkarnir næðu saman um ákveðnar aðgerðir.

Mér finnst hart að það skuli þurfa aðgerðarlitla og sundurlynda ríkisstjórn og kosningar framundan (sem mér finnst líklegt að verði hvort sem þessi tillaga verður felld eða ekki) til þess að hjól atvinnulífsins fari að snúast aftur, ekki besta leiðin en kannski sú eina til að eitthvað raunverulegt verði gert til þess að sporna við aðgerðarleysi og evru-sjálfsblekkingin verði slegin út af borðinu, því ég hef trú á að það muni gerast og leitað verði raunhæfari leiða til að endurreisa gjaldeyriskerfi okkar.

Ljúf helgi á næsta nesi

Eyddi ótrúlega miklum tíma á næsta nesi, Seltjarnarnesi, þessa helgina. Í gærkvöldi fórum við Ari á skemmtilega söngskemmtun í tilefni af 40 ára afmæli Selkórsins, sem er kórinn sem Elísabet systir er í núna, gaman að sjá hana í rokkhljómsveit sem líktist Grýlunum ótrúlega mikið! Og önnur söngatriði og skemmtiatriði voru stórfín líka. Svo var að skreppa á eigið nes aftur en innan sextán stunda vorum við aftur mætt á sama stað, í félagsheimili Seltjarnarness, í þetta sinn á ættarmót í tengdafjölskyldunni minni, sem var vel heppnað eins og við var að búast. Þess á milli hafa fundarsetur, smá tiltekt og vinkonuheimsókn sett svip sinn á tilveruna. Ljúf helgi. Nesjamennska, já, mér datt það orð í hug, sem ég heyrði reyndar ekki fyrr en ég var komin upp í háskóla og þá alveg sannfærð um að það hlyti að vera eitthvað voðalega jákvætt, þar til ég komst að því að það orð væri notað yfir það sama og ég notaði orðið afdalamennska. Líklega ræður uppeldi einhverju, hef nefnilega lengst af búið á Álftanesi og þar á undan í grennd við Seltjarnarnes, en sumir vilja reyndar halda því fram að stór hluti Reykjavíkur standi á því nesi. Blanda mér ekki í þá umræðu. Þess má geta að kennarinn minn góði sem kenndi mér orðið ,,nesjamennska" og merkingu þess var alinn upp í (af)dölum Borgarfjarðar. Skemmtilegur skilningur á orðum, ég elska bæði dalina í Borgarfirði og nesið mitt góða.