Gegn stríðinu í Írak

Einn af göllunum við að vinna hjá sjálfum sér (og kannski sá eini) er sá að dagarnir renna saman. Sé að fundurinn gegn stríðinu í Írak, sem ég hefði svo sannarlega átt að vera á, er búinn. En þá er bara að blogga um málið, alltaf til önnur lausn, sem sagt ítreka andúð mína á þessum stríðsrekstri á þessum opinbera vettvangi. Hef verið á móti þessu stríði frá upphafi.

 Það eru fáir eftir held ég sem mæla þessum stríðsrekstri bót og nú er bara beðið eftir að Bush láti af störfum og Bandaríkjamenn dragi herlið sitt heim. Það skýtur reyndar skökku við ef rétt er sem ég heyrði í fréttum að Ítalir séu að fara að efla sitt herlið þarna, þvert á alla skynsemi. Vesturveldin, einkum þessi ,,viljugu", sem við vorum illu heilli bendluð við í einkaframtaki nokkurra stjórnmálamanna, skulda íbúum Íraks öfluga aðstoð við að koma á betra og friðsælla stjórnarfari án íhlutunar eftir brottför herliðanna, sem ekkert hafa gert annað en usla og ósköp.

Æjá, og eitt enn. Mér finnst það góð áminning að fyrrum hermenn í Írak skuli standa að mótmælunum í Washington.