Dagur títuprjónanna og aðrir dagar í þessari viku

Heyri talsvert af samanburði milli ,,gamla" tímans (þegar ég var barn) og nútímans þessa dagana, saltkjötið var saltara, baunirnar lengur að mýkjast, bolluvendirnir meira notaðir og svo er það öskudagurinn, sem er orðinn að hrekkjavöku í Pollýönnubúningum (sem sagt enginn hryllingur) en var áður dagur títuprjónanna. Man reyndar eftir því að hafa heyrt um miðja síðustu öld af krökkunum á Akureyri sem voru að ,,slá köttinn úr tunnunni" í alls konar búningum og á siðurinn rætur sínar í svolítið sóðalegum, dönskum athöfnum sé þetta rétt: ,,Að slá köttinn úr tunnunni er gamall siður á Akureyri. Um er að ræða danskan sið sem hingað barst á 19. öld.  Upphaflega var haldinn sérstakur kattarslagsdagur, en seinna meir var þessi siður færður yfir á öskudag. Leikurinn var í upphafi í því fólginn að slá dauðan kött úr tunnu en með tímanum hvarf nú dauði kötturinn úr tunnunni og hrafn kom gjarnan í staðinn." (https://www.no.is/is/um-no/frettir/ad-sla-kottinn-ur-tunnunni)

Hér fyrir sunnan beygðum við títuprjóna og saumuðum ótrúlega flotta öskupoka og laumuðumst svo aftan að blásaklaus fólki úti í bæ og hengdum öskupoka á það. Þeir sem höfðu bestu samböndin höfðu meira að segja aðgang að efnisprufum og gátu saumað öskupoka í öllum litum og mynstrum. Svo komu þessir óbeygjanlegu títuprjónar og allt var þetta til ónýtis og við tóku einhverjir skrípaleikir, sælgætissníkjur, búningar og misfagur söngur. Viðskiptahugmynd, sem kemur of seint: Af hverju fór enginn að framleiða bogna títuprjóna?