Áfram Liverpool!

Gott að EiðurSmári er ekki lengur með Chelsea, þá er hægt að halda með Liverpool ótruflaður. Enda lítil ástæða til að bakka upp hrokagikkinn hann Mouriniho. Þrátt fyrir leikræna hæfileika Drogba og efasemdir íslensku komment-aranna þá er þetta nú staðan og gleður mitt Pool-ska hjarta.

Agger kemur Liverpool yfir gegn Chelsea

1. maí - rykið dustað af reiðinni

1. maí er skrýtinn og merkilegur frídagur. Í rauninni er verið að gefa frí til að dusta rykið af reiðinni, reiði yfir misrétti í launamálum. Alla jafna er ég ekki hrifin af reiði, en sú reiði sem fylgir 1. maí er réttlát reiði yfir að við skulum enn líða það að greidd sé laun fyrir fulla vinnu sem hvergi nærri duga til framfærslu. Að við skulum enn líða launamun sem byggir ekki á öðru en kynferði. Og svo er mín einkareiði, yfir því að við skulum enn vinna lengsta vinnudag allra þjóða, alla vega í Norður Evrópu og að við skulum ekki vera búin að finna ráð til að gera vinnutíma sveigjanlegri en raun ber vitni. Þetta síðastnefnda þekki ég af eigin raun, hef bæði unnið sveigjanlegan vinnutíma eins og nú og fastnegldan (sem er auðvitað stundum nauðsynlegt, eins og t.d. í kennslu) - en ég líki því ekki saman hversu miklu meiri lífsgæði eru í því fólgin að geta tekið langt hádegi og bætt það upp með lengri viðveru, ef þannig stendur á, eða geta sofið lengur eftir langt kvöld, flest mín eru reyndar þannig ;-) og auðvitað vil ég að sem flestir njóti þess sama. 

Dagurinn er reyndar oft kallaður Hátíðisdagur verkalýðsins, en enn er langt í land að við getum farið í einhverjar hátíðarstellingar og fagnað sjálfstæði, frá fátækt, fagnað fæðingu réttlátara samfélags, upprisu jafnréttis í launamálum eða farið á ærlegt djamm eins og um verslunarmannahelgina, til að halda upp á skuldbindingalaust frí.  Æska landsins hefur reyndar lært að halda upp á 1. maí með próflestri og á því ekki endilega svo góðar minningar um daginn, þetta veldur því líka að við erum ekki að ala upp nýjar kynslóðir meðvitaðar um boðskap dagsins. Nei, kósínus og franskar sagnir eru miklu líklegri til að sitja eftir í minningunni um daginn fram eftir ævi en kröfugöngur og frelsandi hugsun. Ég hef valið þá leið til að finna þessum hugsjónamálum fraveg að velja Vinstri grænt og vona að við getum fagnað næsta 1. maí. Vona að sem flestir geri það, svo ekki verði hægt að ganga framhjá VG við næstu stjórnarmyndun. 

Smá innskot utan kosningabaráttunnar - Magni rokkar enn

Vinnufélagi minn valdi mér heitið ,,Aðdáandi nr. 1" þegar Magni og Á móti sól spiluðu í innflutningspartíi sem INNN (þar sem ég vinn(n)) hélt í október. Gengst stolt við því án þess að vilja stela þeim titli af öðrum sem kunna að kerfjast hans. En alla vega, af og til þá kíki ég á vefina sem sinna Magna mest og best, sá opinberi er reyndar einmitt afurð minna ágætu vinnufélaga. En alla vega, það er alltaf gaman að fylgjast með Magna. Núna er nýtt lag að koma með honum, My Pain, og fáanlegt á ýmsum stöðum sem helga sig Magna (þeir eru allnokkrir), m.a. nýleg lifandi útgáfa frá tónleikum hans og Dilönu í Los Angeles fyrir tveimur vikum: My Pain og fleiri lög með Magna.

Síðastliðinn laugardag átti hann hins vegar að hita upp fyrir Aerosmith í Las Vegas og ég vona að það hafi allt gengið vel, ekki svooo heitur aðdáandi að ég sé búin að elta uppi umsagnir, en mun án efa gera það ef ég finn tíma til þess. En það er annað tónlistarinnskot á opinberum vef Magna, innskot frá árinu 2002 að mér sýnist, sem ég hef ekki tékkað á áður, og finnst alveg með ólíkindum. Sýnir auðvitað ekki þessa flottu þungarokks-melódíu hlið á Magna sem gerir hann að svo góðum listamanni sem raun ber vitni, heldur sýnir þetta skemmtilega ruglaðan húmor, sem er engu minna virði. Stan, lagið sem hvíti rapparinn Eminem gerði frægt, í flutningi (very live, er það kallað) Magna, með skoskum framburði síðari hluta lagsins, þetta er alveg fáránleg blanda, en þetta er bara svo skemmtilegt að ég verð að leyfa fleirum að njóta. Stan hinn skoski. Varð að koma þessu að.

Þessar ,,kvenna"konur

Á 10 ára afmæli kvennafrídagsins var mælst til þess að konur fengju frí til að taka þátt í hátíðarhöldum. Trúnaðarmaður í einu fyrirtæki í Hafnarfirði sagði með mikilli fyrirlitingu að hún væri orðin hundleið á þessum ,,kvenna"konum! þegar grennslaðist fyrir því hvort rétt væri að ekki væri gefið frí á hennar vinnustað.

Ég komst í góðan félagsskap svona ,,kvenna"kvenna í gær á konukvöldi VG í Kópavogi. Rosalega hefur trúnaðarkonan í Hafnarfirði farið mikils á mis, ef hún er sama sinnis og forðum að leggja ekki lag sitt við svona ,,kvenna"konur.

Skelli kannski nokkrum myndum frá kvennakvöldinu ef þær sem ég tók í gær eru skikkanlegar. 

 

Varúð, ríkisstjórin gæti haldið velli

Ríkisstjórnin gæti haldið velli, samkvæmt nýjustu könnunum. Yfirleitt með minnsta mögulegum meiri hluta, en samt, hvað gera menn ekki til að halda í stólana sína. Magnús Jónsson ráðherra frá Mel (Sjálfstæðismaður) sagði einhverju sinni að það væri erfitt að fá menn til að segja skilið við stólana sína, ,,Þeim þykir svo vænt um þá!"

Og þetta getur gerst:

• Þrátt fyrir að VG, aðalandspyrnuflokkur ríkisstjórnarinnar, sé með blússandi fylgi.
• Þrátt fyrir að stefnumál ríkisstjórnarinnar hafi fengið falleinkun, eitt af öðru.
• Þrátt fyrir að hagur aldraðra og öryrkja sé að dragast langt aftur úr kjörum annarra.
• Þrátt fyrir að ofurlaun séu búin að misbjóða siðgæðisvitund flestra.
• Þrátt fyrir óafturkræf  umhverfisspjöll í tíð þessarar ríkisstjórnar.

Á góðum degi gæti ríkisstjórnin engu að síður fallið. En við megum ekki láta eintóma heppni ráða. Ef VG verður ótvíræður sigurvegari kosninganna verður erfitt að ganga framhjá þeirri staðreynd þegar stjórnarmyndunarumboðinu verður úthlutað. Þaö er eina færa leiðin, og bara býsna góð líka.

 

Málmfríður og ótrúleg ferð norður í land

Var að byrja að segja frá því í gær hvað ég hefði verið hundheppin að kynnast henni Málmfríði Sigurðardóttur fyrir meira en tuttugu árum síðan. Fór sem sagt á Málþing Möllu sem VG fyrir norðan hélt í dag. Ég er greinilega ekki ein um þá skoðun að kynni við hana séu sérstök forréttindi, því málþing Möllu á Akureyri í dag var ein sú einlægasta samkoma sem ég hef komið á. Það sem var öllum efst í huga var að koma því til skila hvaða áhrif Málmfríður hefur haft á samtíma sinn, og ég gæti ekki verið meira sammála. Eftir þingið átti ég lausan næstum klukkutíma áður en vélin átti að fara í bæinn og eyddi honum heima hjá Möllu og hún var bæði hrærð og hugsandi yfir því sem sagt hafði verið um hana, og hrædd um að það væri kannski allt of mikið lof. - En allir töluðu af mikilli einlægni, ertu ekki sammála því? spurði ég hana, og jú, það leyndi sér svo sannarlega ekki. Enda veit ég það að allir sem hafa verið svo lánsamir að kynnast Málmfríði vita að það verður seint hægt að oflofa hana. Sem betur fer stöldruðu margir við húmorinn hennar ekkert síður en þann hafsjó af fróðleik sem hún er, og auðvitað, eins og Jón Hjaltason benti á bæði greind, gáfuð og vitur. Jón er vænn maður en gaf aðeins færi á sér með athugasemdum á ystu nöf, þannig að þegar Málmfríður gekk að honum eftir ávarpið og hvíslaði einhverju að honum, þá lá allt í hlátri næst þeim. Fundarstjóri stóð sig í stykkinu og bað Málmfríði að endurtaka það sem hún hefði sagt við Jón og hún gall við hátt og snjallt: Ég sagði Jóni bara að ég hefði aldrei sagt að hann væri hálfviti!

Takk Vinstri græn fyrir norðan, þetta var vel til fundið og frábærlega heppnað! Og mikið var gaman að hitta fullt af VG fólki, urmul af gömlum Kvennalistavinkonum og öðru góðu fólki. Smá Reunion tilfinning í leiðinni, það var heldur ekki amalegt. Og ekki má gleyma fjölskyldunni hennar Möllu, sem ég hef bæði notið gistivináttu hjá og hitt af ýmsum tilefnum hér og þar. Framlag þeirra til dagskrárinnar var mjög vel heppnað, eins og bara öll atriðin.

 

 Fegurð dagsins á leiðinni heim var ólýsanleg eins og dagurinn allur.

 

Málþing Möllu á morgun og Guðfríður Lilja á sunnudagskvöldið

Stefnir í ótrúlega vinstri græna kvennahelgi. Á morgun ætla ég að kíkja á málþing á Akureyri sem VG heldur til heiðurs Málmfríði vinkonu minni og stórstjörnu úr kvennabaráttunni og VG veröldinni, auk margra annarra afreka hennar á lífsleiðinni. Málmfríður er ein allra skemmtilegasta kona sem ég hef kynnst, eftir fyrstu kosningarnar sem Kvennalistinn tók þátt í, sátum við næturlangt ásamt fleiri kvennalistakonum á Selfossi og sungum saman íslensk sönglög milli þess sem við rifjuðum upp svona 50-100 uppáhalds ljóðin okkar. Ég varð uppnumin af því að kynnast þessari skemmtilegu konu þá og er enn þakklát fyrir að leiðir okkar lágu saman gegnum kvennabaráttuna.

Síðar vorum við saman á þingi um hríð og fyrsta haustið mitt fórum við einmitt um kjördæmið hennar, þar sem hún þekkti alla og ég meira að segja suma, enda alin upp annars vegar með mömmu og fóstra mínum á kúasýningum og hins vegar með pabba og stjúpu minni á Seyðisfirði, en leiðin lá einmitt um núverandi Norðausturkjördæmi. Gleymi aldrei deginum þegar við keyrðum frá Þorshöfn um Melrakkasléttu með viðkomu á Raufarhöfn, sáum heim til Oddstaða, þar sem ættbálkur vinkonu minnar hefur aðsetur á sumrin, hittum síðan Pétur skólastjóra á Kópaskeri sem var með hörkusamstarf norrænna skóla gegnum tölvusamskipti og smitaði mig af eldmóði sínum, en í ljósi þess að þetta var haustið 1989 (!) þá var það auðvitað rosalegt að skipuleggja internetsamskipti án internets, en Pétur kallaði barnið sitt Imbu. Þeir sem vilja vita meira geta fundið það á þessum link (innsetning linka er óvirk, þannig að hér er slóðin): http://www.ismennt.is/main.asp?id=1&uid=1 Málmfríður var án efa ein af þeim sem hvatti Pétur hvað mest áfram í þessu frábæra starfi. 

En alla vega, dagurinn var ekki hálfnaður,  viðtalstími á Húsavík, sýna mér Ásbyrgi, smá heimsókn heim í Reykjadalinn og svo var brunað á Akureyri því þar var fundur kl. 21. Malla hvatti mig áfram á bílaleigu-Subaru-num eins og staðan klár, en einhvern veginn hafðist þetta. Mikið óskaplega var þetta skemmtileg ferð og allir sem Malla þekkti á leiðinni, allt sem hún vildi sýna mér, gerði ferðina ógleymanlega og í leiðinni vorum við auðvitað líka að sinna kvennapólitíkinni. Ég hlakka til að fara á málþingið á morgun, húrra VG að standa fyrir því.

Meira seinna um sunnudagskvöldið, en þá verður Guðfríður Lilja gestgjafi fyrir VG konurnar í Kraganum (kl. 20 í Hamraborg 1) og ég hlakka mikið til þess kvölds. Það er svo indælt að sjá allar þessar snilldarkonur koma til liðs við VG, fyrr og nú. Meira um það seinna.  

Hinar kosningarnar: Blúsinn er bestur

Sit og spjalla á msn, hálf furðulegt dæmi. Er með samnorræna kjaftaþáttinn um Eurovision í bakgrunni, að spjalla á msn til Ungverjalands og dóttir mín sem situr þar, er að hlusta á þáttinn í tölvunni, en er líklega svona hálfum þætti á eftir mér. Þannig að þegar ég raknkaði allt í einu við mér í miðri veisluskipulagningu, og heyrði þetta líka snilldar blúslag (í Eurovison!!!!) þá var hún auðvitað ekki með á nótunum. En þetta var sem sagt ungverska framlagið. Kjósum Ungverjaland (af því við getum ekki kosið Eirík sjálfan).

Hélt að Baggalútur hefði verið fyndinn, en svo ...

Ég hló mikið að Baggalút í dag www.baggalutur.is en svo var þetta bara í kvöldfréttunum á öllum stöðvum, að vísu aðeins annar flokkur sem náði ekki að skila inn, en samt! Veit ekki hvort það er fyndið lengur, en tilhugsunin um að frétt Baggaluts væri rétt var óneitanlega alveg ómótstæðileg.

Fréttaþrunginn dagur: Samningur til varnar fylgis Framsóknar? Impregilo og heilbrigðið, Jóhannesi Geir sparkað, Prestum stillt upp við vegg og Austurstræti Lundúna brennur

Þetta er meiri fréttadagurinn. Sumt byrjaði reyndar í fyrr, svo sem hið grímulausa Impregilo mál, annað er rétt að skella á, það er stórbruni í London. En eitt af öðru: 

1. Ég skil ekki alveg hvað er að gerast milli stjórnarflokkanna í hermálunum, svo virðist sem Framsókn vilji endilega ná sér í skrautfjöður í hattinn (lítil prýði í henni að mínu mati) en Geir hafi nappað af henni hattinum. Blaðamenn í Noregi og á Íslandi spyrja um krónur og aura og hernarðarandstæðingar beggja landa (ég er i þeim hópi) telur að hér sé verið að stíga óþarfa hernaðarbröltsskref. Greinilega fátt um slíka innan Samfylkingarinnar.

2. Sorglega sápulausa óperan Kárahnjúkar heldur áfram. Núna er Impregilo komið með sjúkraskýrsluígildi (heimild: landlæknir) í hendurnar þvert ofan í lög og reglur. Og er það virkilega svo að enginn geti sagt neitt? Nógu skítt er það að bera vitandi ábyrgð á tjóni á heilsu starfsmanna sinna, hart að sjá að nú eigi að gera sem flesta þeirra tortryggilega og veikindi þeirra, því í þá átt virðist deilan vera að þróast.

3. Jóhannes Geir! Jamm, taugatirtringurinn inna Framsóknar tekur á sig ólíklegustu myndir. Sem betur fer skil ég ekki Framsókn. Heyri nú í fréttum að þetta tengist mögulega einkavæðingu Landsvirkjunar. Með þá bjargföstu trú að lengi geti vont versnað þá finnst mér að ef einkavæða ætti Landsvirkjun yrði hún jafnvel enn háskalegri náttúru landsins, og nógu slæm er hún þó fyrir.

4.  Á ég að trúa því að það hafi breytt niðurstöðu prestanna um vígslu samkynhneigða að ekki fékkst leynileg atkvæðagreiðsla um málið? Skil það þannig að fleiri hefðu þorað að leggjast gegn vígslunni undir nafnleynd. Mér finnst þetta sorgleg, ef satt er.

5. Austurstræti þeirra í London er að brenna, sumum Íslendingum er Oxford street jafn kunnuglegt og Austurstrætið. Þarna á milli Regent street og Tottenham Court Road eru m.a. góðar tónlistarverslanir, en þessi bruni er líklega hinu megin við götuna. Háreistari hús en við Lækjartorgið en þetta hús gæti alveg verið gamalt líka.