Kirkjan á horninu

Kirkjan á horninu vakti þegar í stað áhuga minn. Við vorum stödd í Richmond Hill, útborg Toronto, um vikutíma um daginn og beygðum til hægri af Yonge stræti einmitt við þessa kirkju, önnur kennileiti, svo sem Starbucks, voru einhvern veginn ekki eins mikilfengleg. En það vafðist fyrir mér hvaða kirkja þetta væri eiginlega, giskaði á rússnesku rétttrúnaðarkirkjuna, en samt ekki af neinni gífurlegri sannfæringu, og leitaði svo á náðir Google frænda, einu sinni sem oftar, og fann út að þetta var koptísk kirkja Maríu og Jósefs. Það fannst mér reyndar nokkuð spennandi. Í Richmond Hill er urmull af guðshúsum þeirra sem trúa á alls konar guði, sumar háreistar og afskekktar, aðrar í iðandi mannlífi aðalgötunnar, eins og þessi Koptakirkja. Vissulega vissi ég dálítið um koptísku áður en ég kynntist þessari kirkju á horninu, annað var ekki hægt þar sem ég er gamall nemandi Ólafs Hanssonar. Og svo þegar þeir sættu seinustu ofsókunum sínum eftir seinustu róstur í Egyptalandi, þá hrökk eitthvert ryk af þeirri þekkingu. En svo þegar við vinkonurnar, báðar gamlir nemendur Ólafs, vorum að spjalla saman í síma áðan, þá fórum við að ræða kristna trúarhópa í Miðausturlöndum og núna veit ég meira að segja meira en það sem Ólafur kenndi okkur um allmarga þeirra, og hvernig þeir standa nú í kjölfar átaka síðustu ára, ekki síst í Sýrlandi. Allt í einu er auðveldara að aðgreina Marónítana í Líbanon, vita meira um bakgrunn Kaldea og ýmislegt fleira, og þó er ég bara rétt að byrja að grufla í þessu öll saman. Og allt er það kirkjunni á horninu að þakka. 

Kanada 150 ára

Svo skemmtilega vildi til að ég var stödd í Kanada í verulega skemmtilegum erindagjörðum þegar Kanadabúar héldu upp á 150 ára afmæli Kanada. Í Toronto var mikið um dýrðir þótt aðalhátíðarhöldin væru í Ottawa, þangað mætti Kalli prins, staðgengill ,,þjóðhöfðingja Kanada" spígsporaði með landstjóranum, sem sjaldan er miðpunktur athyglinnar, og hló á röngum stað með Kamillu sinni.

Toronto er stór borg en víða mátti sjá að hátíð stóð yfir, fánar og fallegar áletranir, meira að segja Walmart var með Kanada taupoka til sölu. Sums staðar voru líka blómaskreytingar en furðulegasti fögnuðurinn var í kringum risastóru, mjög svo umdeildu, gulu, uppblásnu gúmmíöndina sem sat við hafnarbakkann á Torontovatni, mitt á milli báta, skipa og ferja og flugvéla, því miðborgarflugvöllur borgarinnar er rétt utan við höfnina og við gestir hins risaháa CN-tower horfa langt niður á vélar í flugtaki og lendingu. 

Að kvöldi 1. júlí voru hátíðir víða um borgina, flugeldum skotið upp og einmitt þann dag voru enn meiri hátíðarhöld í fjölskyldunni minni, og líka skotið upp flugeldum. Daginn eftir var svolítill 18. júní bragur á bænum, eitthvað af umbúðum undan alls konar góðgæti á flugi um bryggjurnar en hreinsunardeildirnar á fullu.

Allt í einu fannst mér vanta einhverjar staðreyndir um Kanada í tilefni af afmælinu, svo ég set nokkrar inn sem mér finnst gaman að sjá, sumar þekkti ég vel, aðrar minna eða jafnvel ekki.

• Kanada er sem sagt næst stærsta land í heimi að flatarmáli á eftir Rússlandi og einkunnarorðin frá strönd til strandar eiga vel við.
• Þær þrjá stórborgir í Kanada sem ég hef komið til eru mjög ólíkar, svo ekki sé meira sagt, Montreal, heimaborg Leonard Cohen í Quebec, þar sem frönskumælandi Kanadafólk er í meirihluta. Hann bjó þó í enskumælandi hverfi og ólst upp í skemmtilegri götu. Vancouver er vesturstrandarborg þar sem nær þriðjungur íbúa er af asískum uppruna. Toronto er í mikilli uppbyggingu og þar er húsnæðisverð að rjúka upp úr öllu valdi, áberandi velsæld og mikil viðskipti.
• Svo sá ég að í Kanada eru fleiri vötn en í öðrum löndum samanlagt (já, kæra Finnland) og það er sjálfsagt rétt.
• Veit að veturnir eru býsna kaldir nema rétt á ströndunum austan og vestantil.
• Og þarna er auðvitað flottasta útsýnið yfir Niagra fossana.
• Og þarna er lengsta gata í heimi, 2000 km löng, mjög falleg þar sem hún fer gegnum útborgina Richmond Hill, miðbæinn þar. Þetta er Yonge Street. Hún nær frá Ontario vatni og til landamæranna við Minnesota USA.
• Kanada er næstum jafn strjálbýlt og Ísland og Ástralía (sem eru álíka með 3 sálir á ferkílómetra) með 4 per ferkílómetra.

Og svo á ég eftir að koma til Manitoba og skoða mig um í Íslendingabyggðum, einhvern tíma. Fyrirtækið sem ég vinn hjá er með starfsstöð í Ottawa, spurning hvort það leiðir mig þangað einhvern tíma, ef það verður, þá gef ég skýrslu, var næstum komin þangað í vor en endaði í Lundi :-)