Bloggfærslur mánaðarins, febrúar 2010
Af hverju er ég svona tortryggin og hrædd um að einhverjir muni taka pólitíska eiginhagsmuni fram yfir þjóðarhagsmuni í þeim línudansi sem framundan er í samningaviðræðum um Icesave? Nú verður þessu máli að fara að lykta á ásættanlegan hátt og allir VERÐA að snúa bökum saman, ekki skora pólitískar keilur. Ég er svo sem enn við sama heygarðshornið að treysta mínu fólki, vinstri grænum, til að vera ekki í eiginhagsmunaleik og alls ekki að afla sér pólitískra vinsælda, enda leynir það sér ekki að þótt innan flokksins míns hafi verið talsverður ágreiningur um leiðir, þá er ekki verið að skara eld að eigin köku.
Svo virðist sem nokkur samstaða sé að komast áum að leiða þetta mál til þolanlegra lykta. Þetta mál heltekið alla umræðu og því miður tafið umbætur í samfélaginu, sem þola ekki frekari bið, fyrir suma er þetta reyndar allt of seint.
Þeim mun sárar svíður mér að horfa nú fram á tímasóun, svívirðilegan fjáraustur og orkusóun í ESB-aðildarviðræður sem enginn vill. En eins og kerlingin sagði: Það skal í ykkur helvítin ykkar!
Stjórnmál og samfélag | Breytt s.d. kl. 00:48 | Slóð | Facebook
Ögmundur, Álftanes og útrásarvíkingarnir ... og svo hún Guðfríður Lilja
11.2.2010 | 00:39
Mikið er það gott að finna að þingmenn VG í kjördæminu okkar Álftnesinganna skoða okkar mál í skynsamlegu samhengi. Þetta hef ég heyrt með beinum hætti hjá Guðfríði Lilju og er henni mjög þakklát fyrir það og í dag einnig með óbeinum hætti er Ögmundur dró upp nöturlega mynd í útvarpsviðtali síðdegis. Þar lagði hann eftirfarandi staðreyndir á borðið sem ég lýsi með eigin orðum: Meðan verið er að djöflast í litlu sveitarfélagi sem sagt er skulda sjö milljarða, sem liklegar eru þó aðeins fjórir, þá er mulið undir útrásarvíkinga sem skulda hundruð milljarða, og ekkert virðist eiga að gera eða vera hægt að gera.
Jasvei!
Hér er tengill á viðtalið í síðdegisútvarpinu þar sem Ögmundur notar auðvitað eigið orðaval:
Lög sem verða fallega ósannfærandi
6.2.2010 | 01:38
Einhvern tíma hef ég skilgreint (hluta af) tónlistarsmekk mínum á þann hátt að ég hefði dálæti á laglausum karlmönnum og greindarlegum stúlkum. Ekki þarf að fjölyrða um greindarlegu stúlkurnar, Björk, Susan Vega og núna seinast Láru Rúnars með lagið Honey, you are Gay, sem mér finnst alveg æði. En ég var að gera aðra uppgötvun varðandi laglausu karlmennina, þeir hafa einstakt ,,lag" á að syngja kraftmikil lög svo veiklulega að þau verða ósannfærandi en um leið eru sum þeirra alveg lygilega skemmtileg. Barði Jóhannsson söng ,,Stop in the Name of Love" þannig að það hefði ekki stoppað kjaft
og hljómsveitin Cake á heimsmet í ósannfærandi flutningi á laginu ,,Í will survive" og álitamál hvort hljómsveitin komst lifandi í gegnum flutning lagsins.
Góð helgarpæling.
Eftirsjá
1.2.2010 | 16:13
Stjórnmál og samfélag | Breytt 2.2.2010 kl. 23:44 | Slóð | Facebook