Sjaldan hef ég flotinu neitað

Ofangreind tlvitnun í ágæta þjóðsögu hefur verið að syngja í hausnum á mér, í allt öðru samhengi. Við vorum nefnilega - næstum - að klára að flota heljarstórt og mjög mishæðótt gólf á efri hæðinni. Eftir er eitt pínulítið horn sem er með meiri þykkt, og verður varla nema 1-2 umferðir á sunnudagskvöldið. Jibbí fyrir því. Við erum búin að blanda og lyfta upp á svalið 350 kg í þessari umferð, sem var sú þriðja, en hinar hafa verið nákvæmlega jafn stórar. Þetta er bara afrek! En úpps, búin að þyngja gólfið uppi um tonn? Hmmm, reyndar gufar alltaf eitthvað upp líka. 

Bleik þvottavél

Þótt ég eigi bleika tölvu þá er ég ekki búin að spreyja þvottavélina bleika. Ég er heldur ekki að vísa til þess þegar ég var í fyrsta leiguherberginu mínu á Íslandi með aðgang að þvottavél og gleymdi rauða sokknum í vélinni fyrsta kvöldið. Næsta vél var með hvítum karlmannsnærfötum og ég skildi það ekki þá, sem ég skil nú, hve ofboðslegan velvilja og sjálfsstjórn húsmóðirin sem leigði mér hafði þegar hún bað mig vingjarnlega að tæma vel úr vélinni þegar ég tæki úr henni. Nei, í kjölfar 19. júní þá er ég að tína til í reglubunda bleika þvottavél og mér finnst bara svo fyndið að eiga nóg af bleikum fötum til að fylla þvottavél og gott betur. 

Tóm steypa

Massívur dagur í vinnunni þar sem eitt rak annað og allt gekk upp (vona ég), svo fór ég í massíva ferð í Kringluna til að kaupa sumarbústaðarhitara af amerískum farandsölum (að því er virtist) og allt var það frekar laust í reipunum, indæl ólétt stúlka (mjög umsetin) og nokkrir ameríkanar að afgreiða og fullt af fólki að skoða töfra saumavéla að þvælast fyrir. Þetta varð æði löng ferð og ég gafst gersamlega upp á mið-afgreiðslumanninum en endaði hjá einum alveg ágætlega kurteisum sem bað afsökunar í sífellu á vanrækslu þessa í miðið. En alla vega þá er ég mjög spennt að vita hvort ég fæ þennan hitara eftir 3-4 vikur, fyrst ég harðneitaði að láta kreditkortanúmerið mitt af hendi. Maður hefur svo sem farið pínulítið gáleysislega með kortið við hótelpananir erlendis, en allt farið vel. Helst ekki meira kæruleysi. Og í kvöld verður þetta auðvitað bara tóm steypa, það er síðasta flotið (vonandi) uppi á lofti.

Stelpurnar okkar - 5:0

Stutt síðan allir grétu yfir markatölunni 5:0 en nú geta allir glaðst saman yfir úrslitunum. 5:0 - stelpurnar okkar rokka!

Stelpurnar okkar! ... og aðrar staðreyndir lífsins

Skemmtileg byrjun á leiknum gegn Serbum, glæsilegt mark! Óska þeim góðs gengis í restina af leiknum, verk að vinna hér heima fyrir eftir annríkisdag, tveggja tíma yndisleg skemmtiganga um Álftanes með Stellu vinkonu minni og vinnufélögum hennar, frábærum hópi, þar á undan ljúfsár jarðarför og erfidrykkja, ljúf því það er svo ljúft að hitta ættingjana, sár af því eftirlifendur eiga um sárt að binda. Morguninn var erilsamur í vinnunni, reyndi á en einhvern veginn tókst samt að ljúka því brýnasta og setja allt í farveg. 

ESB aðferðin: Ef ,,rétt" niðurstaða fæst ekki þá skal kjósa aftur og aftur og aftur ...

Mörg og misvísandi skilaboð varðandi álver á suðvesturhorninu núna í dag. Fátt kemur á óvart, í Vogunum eru skiptar skoðanir um hvort sækjast eigi eftir álveri í túnjaðarinn, Þorlákshöfn verður kannski ekki eins umdeild og aðrir staðir af því þar virðist vera ,,stemmning" fyrir álveri en furðufrt dgsins, sem var ýmist dreginu upp eða til baka, var sú að kannski ætti að taka upp umræðuna í Hafnarfirði, með því að stækka álverið til sjávar í stað þess að stækka það til lands. Orðhengisháttur ef nú á að túlka kosningarnar í Hafnarfirði sem andstöðu við ákveðna tegund stækkunar sem fólst í deiliskipulagstillögu, í stað þess að skilja að það var stækkun álversins sem var hafnað. Vissulega eru fréttir af þessu vísandi til hægri og vinstri, en ef þetta yrði ofan á, þá væri tæplega stætt á öðru en að láta borgarana segja sína skoðun.

Ef til þessa kæmi yrði komin upp staða sem minnir mest á aðferðafræði ESB að ef ekki fæst ,,rétt" niðurstaða í fyrstu kosningum þá er bara að kjósa aftur, og aftur. Þannig fór þegar Maastricht-sáttmálinn var felldur í Danmörku og þannig hafa Norðmenn nú þegar kosið tvisvar um aðild að ESB og bara tímaspursmál hvenær þeir kjósa í þriðja sinnið. Formlega séð er það auðvitað ekki að undirlagi ESB en málið hefði aldrei verið á dagskrá í Noregi ef það hefði ekki verið með fulltingi ESB. 

En þessar fréttir eru reyndar kafnaðar í hrifningu meiri hluta íbúa Voga á því að fá álverið til sín. Leitt að heyra, hef fulla samúð með fólkinu sem fluttist í Vogana til að vera nálægt fallegu hrauninu og náttúrunni sem mér finnst alltaf svo falleg á Suðurnesjum. 

,,Óútskýrði" launamunurinn útskýrður

Rannsókn á eðli óútskýrða launamunarins milli kynjanna var hálfgert sjokk á annars góðum degi. Skýringin virðist, samkvæmt fréttum að dæma, vera einföld, öllum, bæði konum og köllum, finnst að karlar ,,eigi" að fá hærri laun en konur. Einfalt, stílhreint og óréttlátt! svo ég endurtaki nú frasa sem ég notaði mikið út af öðru óréttlæti fyrir svona 14 árum. Hvað væri sagt ef öllum, konum og köllum, fyndist að konur ,,ættu" að fá hærri laun en karlar? Þetta er lamandi, heimskulegt og óásættanlegt.

19. júní - bleikir skór og mamma

19. júní er runninn upp. Það verður ekki vandamál að finna bleik föt að fara í, nema hvað buxurnar verða varla bleikar í þetta sinn, á einar, en þær eru ,,íþrótta-" og ekki innan klæðakóða vinnunnar minnar. Hins vegar er ég búin að taka til bleiku tölvutöskuna mína, sem ég nota bara spari (bleikt er viðkvæmt fyrir óhreinindum og töskuþrif erfiðari en fataþrif). Og svo er gaman að velja sér bleika skó til að fara í. Svolíitð svag fyrir bleikum skóm, þeir sem eru uppi í skóhillu eru aðeins sýnishorn, einhvern tíma þyrfti ég að safna þeim öllum saman og taka aðra mynd. Mér skilst að ég sé til dæmis ein af fáum sem eiga bleika Timberland útivistarskó - sé ekki þversögnina sem sumir þykjast sjá í því.

En 19. júní er samt aðallega dagurinn hennar mömmu. Hún á nefnilega afmæli á kvenréttindadaginn og vel við hæfi. Ein af stofnendum Rauðsokkahreyfingarinnar og ávallt og ævinlega mikil kvenfrelsiskona. Seinustu árin höfum við skroppið út að borða á afmælisdaginn hennar og ætlum að halda þeim sið þennan afmælisdag sem aðra. Þótt hún sé ekki sama bleika týpan og ég, þá skartar hún alltaf góðum, bleikum klæðum á þessum degi, frá því Feministafélagið fann upp á þessum frábæra sið, að mála bæinn bleikan 19. júní. Mamma sómdi sér hins vegar mjög vel í rússkinnsjakkanum sínum á víkingahátíðinni í fyrradag, þar sem jarðlitirnir áttu frekar við en 19. júní bleiki liturinn.

Dúmbó og Steini sigra handboltaleik, eða þannig

Stemmningin í Laugardalshöllinni var greinilega alveg mögnuð áðan. Gaman að sjá svona leik og heyra ,,þjóðsönginn" Hæ, hó jibbí jei svona magnaðan. Ef stemmningin á jafn mikinn þátt í hrikalega naumum sigri Íslendinga og raunin virðist vera, þá verð ég eiginelga að eigna Dúmbó og Steina þennan sigur, og það er sannarlega ekkert diss á strákana ,,okkar" þeir eru flottir.

17. júní á Álftanesi eins og risastórt ættarmót og nunnur á víkingahátíð

17. júní er alltaf góður og það átti svo sannarlega við í dag sem aðra daga. Milt og fallegt veður, hátíðarstemmning á Álftanesi, kvenfélagsgarðurinn er orðinn svo flottur og hátíðarstemmningin var alveg yndisleg. Á 17 júni mæta allir Álftnesingar sem vettlingi geta valdið í kvenfélagsgarðinn þar sem hátíðardagskráin er alltaf vel þegin. Núna slógu unglingarnir í Acid við og fyrsti bæjarlistamaðurinn var valinn, Sveinbjörn I. Baldvinsson, sem var valinn í þessum mikla listamannabæ okkar, þar sem við eigum eiginlega svo marga góða listamenn að helst þyrftum við að úthluta fimm manns bæjarlistamannatitli svo allir lifi að ná þeim heiðir sem skilið eiga. En þetta er auðvitað var okkar ríkidæmi. Hannes Pétursson og Helga Ingólfsdóttir voru líka heiðruð sérstaklega og vel að því komin. Svo mættu ALLIR í kvenfélagskaffið, og þegar ég segi  ,,allir" þá er það svo sannarlega rétt, rétt um lokun  kláruðust  birgðir kvenfélagsins sem hefði átt að duga í fermingarveislur heils árgangs. Þessar trakteringar eru löngu orðnar landsfrægar, enda foreldrar og frændfólk margra Álftnesinga mættir á staðinn, þeirra á meðal stór hópur úr minni tengdafjölskyldu, foreldra nágrannakonunnar, einn vinstri grænn úr Vogunum, bróðir mannsins á næsta borði, ég veit ekki hvað ég á að hætta. Ég held ég vitni í orð eins Kópavogsbúa sem var orðinn tíður gestur á þorrablótunum okkar: Ég held þið ættuð að fara að skipuleggja helgarferðir á Álftanes! Eftir hátíðarhöldin á nesinu ákváðum við mamma að skjótast í bíltúr og enduðum á víkingahátíðinni í Hafnarfirði. Mikið rosalega kom hún skemmtilega á óvart, svo flott handverk og frábært mannlíf. Alþjóðlegt yfirbragð og skemmtileg stemmning. Þarna var Jörmundur Ingi að gefa saman hjón, alls konar elddansar og fleiri atriði voru til skemmtunar og eldsmiðir að störfum ásamt ótal öðrum handverksmönnum.

 Og ekkert smá krúttlegt að rekast á nokkar nunnur á Víkingahátíð! Lifi margbeytileikinn, þarna voru krakkar að leika sér, vinnufélagar í fullum víkingaklæðum og hátíðarstemmning sem sannar það sem ég hef heyrt svo marga segja: Þessi víkingahátíð hlýtur að vera komin til að vera.