Brot úr ferðasögu

Útsofin og uppfull af skemmtilegum minningum úr páskaferðinni til Nínu systur í New Mexico, þar sem hún og Annie frænka tóku yndislega á móti okkur Elísabetu. Fyrst smá skýring á geltandi (eða var það hneggjandi, undarlegt hljóð alla vega) flugþjóninum. Hann tók á móti okkur í flugi 1111 frá Albuquerque til Chicago og okkur leist ekki svo vel á hann þegar hann kynnti flugfreyjuna sem stóð við hliðina á honum sem fyrrverandi eiginkonu sína. Hálf hallærislegt, alla vega við fyrstu kynni. En þegar hún sagði að hann væri fyrrverandi m.a. af því hann færi ekki einu sinni rétt með nafnið hennar, þá fór okkur að gruna að þetta væri allt eitt stólpagrín. Næst var tekið á loft, sæmilega bratt enda fullt af fjöllum fyrir, og þá sagði sá káti: "Here comes the peanuts." Við áttum von á röltandi flugliðum með hnetupoka, en ónei, niður brekkuna milli sætanna runnu ótal hnetupokar. Brekkan var brött því flugvélin var í þessu bratta flugtaki, og hneturnar hurfu fljótt í hendurnar á áköfum farþegum. Restinni var útdeilt með hefðbundnari aðferðum. Svo hélt sprellið áfram og í lok ferðarinnar, þegar lent var frekar harkalega, þá heyrðist í flugþjóninum, whoops! og svo hneggjaði hann svolítið og gelti smávegis og ég verð að játa það að það var bara ekki annað hægt en að hlæja með honum, enda lá allt liðið í vélinni í hlátri. Mér er sagt að svona fíflalæti séu góð fyrir flughrædda.

Á flugvellinum (Midway) í Chicago eru þessir frábæru ruggustólar, að vísu umsetnir, en ég lauma þessari hugmynd hér með að forsvarsfólki Leifsstöðvar.

Ruggustólar eru mikið þarfaþing. Enn hef ég ekki hrundið gömlu hugmyndinni minni um ruggustólastofu í framkvæmd, en hún er ekki dauð. Fyrir framan húsið hennar Nínu í Portales - sem er nánast það eina sem er fallegt þar í bæ (fyrir utan páskasnjóinn - nú er kominn 24 stiga hiti þar) - er ruggustóll líka og ennfremur róla. Þetta er svo notalegt, en vegna roks er varla hægt að hugsa þetta til enda hér heima. Hins vegar getur hvesst í Austur New Mexico, því í nágrannabænum Clovis voru nýlega margir hvirfilbyljir og við sáum ummerkin glögglega, hálf hús, rifin þök og tré og klesstir mjólkurtankar. Náði ekki mynd en þetta er eflaust uppflettanlegt á netinu. Hér er hins vegar stemmninginsmynd frá Nínu. Meira í kvöld eða um helgina, allt eftir stuði.

Athugasemdir

[HG 13.4.2007 kl. 18:25]

Áttu ekki mynd fyrir mig af flugþjóninum?  Trúi því ekki á þig að festa ekki svona kjörgrip á filmu!

[Guðríður Hrefna Haraldsdóttir, 13.4.2007 kl. 18:35]

Man eftir einum íslenskum svona gæa. Þegar hann bjó sig undir að útbýta tímariti Flugfélagsins, Við sem fljúgum, þóttist hann mismæla sig og sagði: Við sem ljúgum. Svona lét hann alla ferðina. Við vorum í krampakasti yfir honum.

Ruggustólar á flugvöllum ... vá, hvað þetta er frábær hugmynd! Ferðin þín hefur greinilega verið æðisleg. Gott samt að fá þig heim. Það eru að koma kosningar og Evróvisjón (eins og prófarkalesararnir mínir vilja kalla það). Mundu að horfa á snilldarþáttinn í kvöld kl. 20.10 á RÚV. Norrænu spekingarnir spá í lögin.  

[Anna Ólafsdóttir Björnsson, 13.4.2007 kl. 19:33]

Kjörgripurinn var ekki festur á filmu nei, skil bara ekki í þessu, að maður skuli ekki hafa fattað það. Og takk Gurrí, ég hefði misst af norrænu spekingunum ef þú hefðir ekki bent mér á þetta. Eftir sjónvarpslausa páska, þá er bara gaman að kíkja á kassann aftur, þótt ég geti nú ekki sagt að ég hafi saknað þessa neitt sérstaklega.