Ég er aðdáandi Engispretta

Sagði frá því á blogginu um daginn að ég hefði séð skemmtilega leiksýningu. Þar sem ég sá hana á aðalæfingu vildi ég leyfa frumsýningunni að líða áður en ég færi að fjalla um sýninguna frekar. Nú er frumsýningin búin, fyrstu dómar að birtast, og eins og ég hef nú alltaf gaman af Jóni Viðari, þá er ég alls ekki alltaf sammála honum, og til dæmis ekki núna. Mér finnst sýningin Engisprettur nefnilega mjög góð.

Þetta er fantavel skrifað handrit eftir unga serbneska konu og heildaryfirbragð sýningarinnar er glæsilegt þrátt fyrir nöturlegt efni, enda eru orð og athafnir fólksins einmitt í hróplegu ósamræmi við nokkuð glæst (en þreytt) yfirborð. Yfirborðsmennska og æskudýrkun eru túlkuð á ýktan hátt og mér finnst handritið ekki gefa tilefni til annars. Hófstilltari persónur mynda angurværan undirtón fyrir lætin. Leikritið var svolítið hægt í gang, en eftir það ekki dauður punktur, þótt það sé talsvert langt í sýningu. Mér fannst Þórunn Lárusdóttir skemmtilegust ýktu persónanna, jarðbundin karakter Sólveigar Arnarsdóttur skilaði sér líka vel og svo var Pálmi Gestsson mjög sannfærandi í sínu hlutverki. Mæli hiklaust með þessari sýningu og endurtek það sem ég sagði um daginn, hún er það efnismikil að ég er ekki frá því að ég þurfi að fara aftur á hana til að ná öllu því sem fram er borið. En það er bara kostur.

Athugasemdir

[Kristján Kristjánsson, 31.3.2008 kl. 16:32]

Ætla pottþétt að kíkja á þessa sýningu

[Anna Ólafsdóttir Björnsson, 31.3.2008 kl. 17:04]

Vona að þú skemmtir þér jafn vel og ég.

[Jenný Anna Baldursdóttir, 31.3.2008 kl. 19:19]

Fer á þessa.  Klárt mál.

[Linda litla, 31.3.2008 kl. 21:02]

Sýningin hljómar amk vel frá þínu sjónarhorni.