Og víkur þá sögunni aftur að stjórnmálum ...

Eftir páskafrí er tími til kominn að setja sig í gírinn fyrir lokaslaginn í kosningabaráttunni. Óli er eini heimilismeðlimurinn sem er á fullu með þetta vorið, í hinum og þessum pólitískum stjórnum og hagsmunafélögum og vel virkur í því öllu. Mér finnst önnur kynslóðin frá okkur vera að lofa ansi góðu, Hanna búin að vera vel virk hér heima á nesinu og í skátunum og Stebbi frændi nýkominn í baráttuna, eftir frækilega frammistöðu í Hafnarfjarðarkosningunum, sem ég held að þegar fram líða stundir verði mun meira stefnumarkandi en fólk gerði sér grein fyrir í fyrstu, bæði varðandi aðferðarfræði í beinu lýðræði og ekki síður vegna þess hvers eðlis baráttan var. Það er vel orðið tímabært að fara að skoða betur hvernig ákvarðanir í stefnumarkandi málum eru teknar.

Það er óneitanlega hressandi að koma heim og sjá að VG er enn á þessu fína flugi, þrátt fyrir hrakspár og ákveðna óskhyggju á þá leið að Íslandshreyfingin steli bara fylgi af okkur VG-ingum. Vera má að einhverju sé stolið en jafnframt hélt ég að hreyfingin myndi ná smá fótfestu fyrir þá sem mega ekki heyra vinstri en eru grænir, já þeir eru til ;-) - mig langar reyndar mikið að vita hvenær það var sem Salome Þorkelsdóttir las næstum alla bókina (ef ekki alla) Raddir vorsins þagna, í efri deild á alþingi í málþófi sem Sjálfstæðismenn héldu þá uppi. Skyldu þeir hafa verið að vinna gegn stofun umhverfisráðuneytis - sem var upphaflega frumkvæði Kvennalistans þegar umhverfismál voru í 7-8 ráðuneytum (þetta var enn einn kaflinn í ,,þetta sagði ég þér"). Alla vega, minnir að það hafi verið hin fínasta bók, svo ég vona að Salome hafi verið í einhverju verðugra verkefni þegar hún stóð í þessu málþófi, sem hún sagði mér sjálf frá, pínulítið feimin en aðallega stolt.

Íslandshreyfingin mun úr þessu ekki ná flugi, það er ljóst. Ég hélt að það væri kannski ákveðinn fælingarmáttur Jakobs Frímanns, sem virðist vera staðreynd hvar í flokki sem hann er. Mér er hins vegar sagt að ástæðan sé mun margslungnari og jafnvel Ómar, sem hefur margt mjög vel gert á undanförnum árum, hafi ekki komið nógu vel út í umræðunni. Margrét, sem ég enn og aftur ítreka að hefði gert Frjálslynda flokknum mikið gagn, hefði hún verið sett á þar, hefur greinilega heldur ekki náð eyrum þjóðarinnar, enda kannski ekki í réttum málaflokkum. Þannig að vilji grænir ná virkilegum slagkrafti eiga þeir aðeins einn valkost, velja vinstri og vera grænir!