A,B,C og D fólk, svefnvenjur Íslendinga og ein lygasaga frá London
24.3.2007 | 21:13
Skemmtilegar umrćđur í ýmsum bloggum um A og B fólk (kannski út af frétt frá Danaveldi í hádegisútvarpinu). Alla vega ţá er fólk fariđ ađ skilgreina sig sem A, B og D fólk (pólitískur fnykur af stafavalinu) en ég hef í mörg ár skilgreint mig sem C-manneskju. Skrifađi reyndar einu sinni sögu í Vikuna undir dulnefni um stofnun baráttusamtaka morgunsvćfra. Ţarf ađ finna hana einhvern tíma. Kannski fékk ég fyrstu blađamannavinnuna mína á Vikunni út á ţá sögu, veit ţađ ekki, sagan segir reyndar ađ ég hafi fengiđ ţá vinnu út af sannsögli, ég játađi nefnilega ţegar ég sótti um vinnuna ađ ég vćri sjálfmenntuđ á ritvél. Helgi Pé, sem ţá ritstýrđi Vikunni, kom labbandi fram í ritstjórn og sagđi: Hér er ein sem er međ öll próf í lagi og hefur líka húmor!
En ţessi sannsögla manneskja, sem ég reyndar er, enda ţýđir ekki annađ fyrir fólk sem sést á langar leiđir ef ţađ reynir ađ ljúga, á sér reyndar eina ađra játningu. Ţegar ég bjó 18 ára gömul um hríđ í Englandi, ţá var ég orđin langţreytt á spurningum um eskimóa, snjóhús og eilífan vetur. Ćtlađi ađ kveđa ţetta niđur í eitt skipti fyrir öll og fór ađ segja Bretunum nógu yfirdrifnar furđusögur af Íslandi: Ţar byggju allir í snjóhúsum, ég byggi t.d. á 8. hćđ í igloo-blokk ţar sem lyftan gengi bara upp í móti en viđ renndum okkur alltaf eftir ísrennibraut niđur. Á veturna vćri samfélaginu lokađ, lágmarksţjónusta í gangi, svo sem smá hiti og viđhald nauđsynlegustu tćkja og mannvirkja, en allir legđust í dvala, af ţví ţađ vćri mönnum eđlilegt viđ ţessar ađstćđur, ţegar allt vćri dimmt. Svo sparađi ţetta svo mikiđ í ljósum og annarri orku og vćri svo umhverfisvćnt (ţurfti auđvitađ ađ umorđa ţađ áđur en ţađ orđ var fundiđ upp). Ég komst á ţvílíkt flug. Ţóttist sanna ţetta međ ţví ađ benda á ađ nafniđ mitt Björnsson, vćri algengt á Íslandi, og vísađi til lífsstíls bjarna, sem sagt vetrarsvefns. Og eflaust hef ég sagt fleira, sumrin eru auđvitađ vinnutíminn í svona samfélagi og allt ţađ, ţiđ getiđ bara bćtt viđ sjálf. Af nógu ađ taka.
Mér finnst reyndar eftir á ađ hyggja ađ ţetta sé ađ hluta til bara ekkert svo vitlaust, ţađ er ađ segja ađ taka meira miđ af ţví hvernig umhverfiđ býr okkur lífsskilyrđi. Í heitum löndum er t.d. enn tekin siesta á heitasta tíma (ađ vísu á undanhaldi) og sagt: Only mad dogs and Englishmen go out in the mid-day sun (og Íslendingar). Mér finnst t.d. alltaf svolítiđ gleymast ađ hádegi í Reykjavík er um kl. 13:30 ţannig ađ ţegar veriđ er ađ senda krakkana í skóla klukkan 8 á morgnana ţá er klukkan í rauninni 6:30. Og kem ég ţá aftur ađ morgunsvćfa fólkinu ....
Athugasemdir
Ţú hefur svo rétt fyrir ţér (ekki í lygasögunni), heldur ţessu međ nćturbrölti okkar Íslendinga yfir vetrartímann. Sem segir mér ađ ég vakni um miđja nótt ţegar klukkan hringir kl. 6.15 á morgnana. Arrrggg!
Lygasagan er frábćr, ţú hefur gott ímyndunarafl! Ég reyndi einu sinni ađ ljúga svona á pöbb í London (á au-pair árunum mínum) en tókst ekki jafnvel upp. Ţegar ég ćtlađi síđan ađ leiđrétta ţetta fékk ég samúđaraugnaráđ frá fólkinu sem sagđi mér ađ ég ţyrfti ekkert ađ skammast mín fyrir ađ búa í snjóhúsi! Gat ekki aflogiđ ţetta!
Guđríđur Hrefna Haraldsdóttir, 25.3.2007 kl. 00:01