Eftirsjá

Það er eftirsjá í Steingrími Hermannssyni. Sendi fjölskyldu hans samúðarkveðjur. Hann var á lokaspretti stjórnmálaferilsins og á tímabili var hann í starfi forsætisráðherra þegar ég kynntist honum. Ef ekki hefði verið fyrir fullkominn skort á hroka af hans hálfu, hefði ég eflaust lítið kynnst honum þá. Það var þó fyrst og fremst eftir að við bæði vorum hætt í hefðbundnum stjórnmálum að ég var svo lánsöm að kynnast Steingrími, bæði í stjórn Hollvinasamtaka Háskóla Íslands og þó ekki síst í stjórn Heimssýnar, en Steingrímur var einlægur andstæðingur aðilar Íslands að Evrópusambandinu. Það var einmitt á stjórnarfundi í vetur sem leiðir okkar lágu síðast saman og það leyndi sér ekki að heilsan var farin að versna en hann var samt á sinn hátt hress eins og ávallt. Mér finnst mikil eftirsjá í Steingrími.