Einhver sagði að það væru fimmtán dagar til jóla, skynja það ekki!

Í fyrsta sinn í mörg ár er ég ekki að fara í próf fyrir jól eða með stór skil á verkefnum tímasett. Fannst að það hlyti að vera merkilegt að geta farið nokkuð óstressuð inn í jólin. Það var nú alveg óþarfi að láta bankahrun leysa prófin af hólmi ;-/

Ég hélt ég fylgdist með ... en!

Tvö símtöl í dag hafa skilið mig eftir hrikalega hugsandi, og þótt ég hafi svo sem alls ekki tíma til þess að hugsa allt það sem ég er að hugsa, þá kemst ég líklega ekki hjá því. Ábyrgð stjórnvalda á þeirri stöðu sem við erum í var umræðuefnið og satt að segja verður sú mynd svartari með hverjum deginum, alvarlegast er ef einhverjar yfirhylmingar eru í gangi. Ef þetta er torskilið þá bendi ég ykkur bara á að fara í huganum yfir allar þær fréttir sem yfir okkur dynja varðandi skort á samráði við þjóðina varðandi setningu Icesave-laganna (af einhverju freudisku ,,slippi" var ég búin að skrifa Iceslave) og svo hvarflaði hugurinn (eða var stýrt) í átt að því sem er að gerast í Luxembourg. Og kannski er þetta bara toppurinn á ísjakanum. En ég hef ekki komist yfir að fylgjast nógu vel með ... þarf að bæta úr því.

Merkilegur þáttur um HIV - undrandi á viðhorfunum

Horfði á þátt á RUV (missti reyndar framan af honum) þar sem Stephen Fry fjallaði um aðstöðu HIV smitaðra í Bretlandi og víðar, m.a. í Suður-Afríku þar sem veikin er útbreiddust. Það sem stakk mig var fáfræði og fordómar og hugrekki viðmælenda Stephen Frys. Ótrúlegur þáttagerðarmaður, þessi frábæri leikari, fyrst tókst honum að gera þunglyndið (sem hann stríðir sjálfur við) svo áhugavert að það lá við að það væri skemmtilegt í dauðans alvöru sinni og þessir þættir lofa góðu. Ég er ekki sú besta í að fylgjast reglubundin við nokkrum þáttum, en ég hugsa að ég tékki aftur á þessari þáttaröð, sem mér heyrist að sé að byrja. Alveg sama hvað allri kreppu líður, það er ýmislegt annað sem þarf að minna sig á af og til.

Að vera eða vera ekki - kominn yfir það versta, þar er efinn!

Mér finnst ekki hægt annað en fagna því að krónan er aftur á uppleið, þótt við vitum ekki hversu mikinn þátt gjaldeyrishömlurnar eiga í þeirri staðreynd. Hins vegar tala allir mjög varlega um ástandið, tortryggnin í garð stjórnvalda, fjármálayfirvalda og þess háttar, er svo sannarlega ekki að ástæðulausu. Kraumandi ólga sem fær aðgerðarsinna til þess að ráðast inn í alþingi og efinn í svörum næsta manns, þegar fólk spyr hvert annað: Ætli við séum komin yfir það versta, eru tvær hliðar á sama pening, trúnaðarbresti sem orðið hefur. Það er mikið verk að vinna í uppbyggingarstarfi. Mér líst vel á framlag VG til umræðunnar, en áherslur fundar flokksráðs VG er nákvæmlega það sem ég held að skipti máli núna.

Tónlist, tónlist, tónlist og eitt svona rétt á mörkunum

Hef verið að drífa í að hlaða fullt af gömlum og nýjum geislaplötum í iPodinn minn. Finn nú ekki alla, meðal annars ekki þennan sem ég hafði mikið fyrir að finna, en í staðinn leyfi ég fleirum að njóta:

 

Lag við hæfi

Þarf ekkert að útskýra þetta frekar, er það?

 

Skrýtið andrúmsloft ... mætt á mótmæli, einkennileg talning á mótmælendum, spekingar spældir yfir styrkingu krónunnar, uggur í andlitum við jólainnkaupin og listamannabæirnir Álftanes og Akureyri

Mér finnst andrúmsloftið í bænum í dag skrýtið. Var frekar að hugsa um að vinna upp smá vinnutap að undanförnu, enn fullt eftir að deginum til þess að gera það. Sem sagt að sleppa mótmælunum. En það var eiginlega ekki hægt. Svo ég mætti nú um síðir og sé reyndar alls ekki eftir því. Þó ekki væri nema vegna þess að þá veit ég af eigin raun að talning lögreglunnar á mótmælendum: Rúmlega þúsund, er argasta bull og vitleysa og ég veit ekki hvaða tilgangi það þjónar að bera svona dellu á borð. Ekki nema þetta rúmlega sé svona þúsund og tvö-þrjú þúsund ... við sem vorum þarna vitum alla vega betur.

Enn sem fyrr mótmælir fólk á margs konar forsendum og tekur undir með ræðumönnum á mismunandi stöðum. Hörður boðar hertar aðgerðir, ekki veit ég hvað mun felast í þeim, mun bara fylgjast með á færi og taka þátt í því sem samviska mín heimtar. Eins og að trítla á Austurvöll að undanförnu.

Viðbrögð margra við styrkingu krónunnar eru ákveðin vonbrigði. Við vitum það ósköp vel að hluti skýringarinnar er sá að komið hefur verið á höftum og hömlum, tímabundið, að því er sagt er, hve stór hluti skýringarinnar veit enginn. Kerfi sem vissulega á eftir að sníða ýmsa vankanta af, og ég held að það muni verða gert. Enginn af öllum þeim spekingum sem þenja sig núna hafði þó spáð þessum stóra uppkipp. Þar sem margar breytur spila saman getur ýmislegt gerst. Ég held að kapp sumra við að kasta krónunni (fyrir sumar er það liður í að koma okkur í ESB hvað sem það kostar) vegi þyngra en ánægja yfir því að þeir sem hrun krónunnar hefur bitnað sárast á eygi nú von. Enda eru það bara vesælir námsmenn erlendis, smásöluverslunin og skuldarar (einstaklingar og fyrirtæki) í erlendri mynt. Styrking krónunnar getur skilið milli feigs og ófeigs í þessum hópum og eflaust fleirum. Sveiattan! að geta ekki fagnað þessum bata. Við eigum að taka umræðuna um breytingu á gjaldmiðli, sem vel getur verið hyggilegt að huga að, undir öðrum kringumstæðum en þessum.

Það stakk mig illa þegar ég sinnti þremur erindum (nú er það bara harkan sex, farið á nákvæmlega þá staði sem ætlunin er og ekkert múður!) í Smáralind á heimleiðinni, hversu þungt er yfir fólki. Uggur í svip, áhyggjur, engin jólagleði. Áhyggjur vegna atvinnumála er að finna mjög víða nú og ég vona sannarlega að við ákveðum að finna leiðir sem stemma stigu við frekari uppsögnum en að fara Evrópusambandsleiðina og koma ,,öllu í lag" með því að auka atvinnuleysið.

Eitt af erindunum í Smáralind var að kaupa geisladisk sem var að koma út, ég hefði sennilega ekki tekið eftir honum ef ég hefði ekki rekið augun í mynd af ömmu Kötu á umslaginu (upp á grín má reyndar nefna það að hún er líka amma hennar Katrínar Oddsdóttur sem sló í gegn með mótmælaræðu um daginn - og gerði allt vitlaust meðal sumra samnemenda sinna í HR). Fór þá að huga að innihaldinu og þar sem ég er ákafur aðdáandi nútímatónlistar var engin spurning að mig langaði að eignast þennan grip sem þið sjáið hér með pistlinum. Bý svo vel að nokkur af yngri tónskáldum þjóðarinnar búa hér á Álftanesi, í listamannabænum Álftanesi, og við fáum oft að njóta tónsmíða þeirra hér innan sveitar. Ég var reyndar að vona að á þessu diski fyndi ég Stjórnarskrána hennar Karólínu Eiríks því það var einmitt Hymnódía, sem flutti það verk á Akureyri, ásamt valdri sveit einsöngvara, sem ég held að sé eini flutningur þess. Það hefði verið toppurinn! Mig langar svo mikið að heyra það og vel við hæfi á þessum undarlegu tímum! En samt líst mér vel á úrvalið á þessu diski, þekki til verka flestra höfundanna og þessi diskur bætist í litla, skemmtilega safnið mitt, sem ég var að átta mig á að ég á nú orðið af nútímatónlist. Ekki margir sem nenna að hlusta á þetta með mér, en það gerir ekkert til, sumt er bara betra að hlusta á einn síns liðs. Á reyndar einn góðan vin í Finnlandi sem deilir þessu áhugamáli með mér svo ég hef eitthvað nýtt til þess að kynna fyrir honum næst þegar hann lítur við.

Rúnar Júlíusson - rokkari deyr

Rúnar Júlíusson er löngu búinn að ávinna sér titilinn Herra Rokk á Íslandi. Ímynd rokksins - spilandi með ótal nýjum og gömlum hljómsveitum og alltaf sívirkur. Frá því ég var smástelpa að þvælast í skáttaheimilið við Snorrabraut á laugardögum milli kl. þrjú og fimm síðdegis til að hlusta á Hljóma og til seinni tíma ævintýra Rúnars, GCD fannst mér reyndar alltaf ein skemmtilegasta hljómsveitin sem hann tók þátt í, en það var líka gaman að sjá hann hanga í diskókúlunni (eða kannski voru það loftbitar) í Hollywood og gera þetta hrikalega diskótek að paradís rokksins einhverjar kvöldstundir. Og snilldarlagið ,,Pabbi þarf að vinna" sem er með ónothæfri upptöku á YouTube er líka mjög skemmtilegt, einmitt vegna þátttöku Rúnars. Hans verður sárt saknað, hér er hann með Unun:

 

Útsvar - skemmtiþáttur?

Er að fylgjast með Útsvari og hlæ reyndar smávegis, en mér varð ekki um sel þegar ég heyrði að Útsvar hefði unnið Edduna sem skemmtiþáttur! Bíddu við, er þetta ekki fræðslu- eða menningarþáttur? Eða er verið að hlægja að okkur, greyjunum, sem létum hafa okkur í að taka þátt? Úpps! - En ég ætla að njóta þess að hlæja að þeim hinum núna ;-)

Ný könnun um flot krónunnar - og úrslit úr fyrri könnun sýna vaxandi bjartsýni

Svörin við könnuninni sem ég hef verið með í gangi hafa verið nokkuð áhugaverð, einkum þróun þeirra. Þegar ég setti hana inn var svarið ,,Þetta er mun alvarlegri staða en látið er upp" langvinsælasta svarið, mig minnir að það hafi verið með 42% hlut á móti bjartsýnissvarinu ,,...allt uppávið" sem var í 26-27 %. Núna er munurinn á svörunum að nálgast hefðbundin skekkjumörk. Hvað veldur aukinni bjartsýni veit ég ekki. Set inn smá könnun um flot krónunnar, forvitin að vita hvers þið væntið, því það eru jú væntingar sem ráða miklu. En hér er niðurstaða úr þeirri sem ég er að taka út:

Hver er staðan í kreppunni okkar?

Botninum er náð, héðan í frá er allt uppávið 33.5%

Þetta er mun alvarlegri staða en látið er uppi 36.5%

Það þarf að brjóta niður til að byggja upp 10.5%

Hvaða kreppu? 4.0%

Finnum sökudólgana og látum þá svara til saka 14.0%

Sláum lán út á framtíðina 1.5%

200 hafa svarað