Bloggfærslur mánaðarins, desember 2014
Jólamarkaðir í Hamborg
15.12.2014 | 15:22
Skipulögð ferðamennska er margs konar, leikhús- og menningarferðir, sólarferðir, sukkferðir (örugglega til annað fínna nafni fyrir þær) og verslunarferðir. Af og til hef ég séð auglýstar aðventuferðir á jólamarkaði í Þýskalandi. Ekki verið spennt, ég meina það, hverjum getur dottið í hug að fara í ferð sérstaklega til að skoða útimarkað í kulda, og það til að skoða/kaupa hreinasta óþarfa eins og alls konar jóladót? Ég ætla mér alls ekki að fara að taka mér orð Hallgríms Péturssonar í munn: Þetta sem helst nú varast vann/varð þó að koma yfir hann.
En ég fór sem sagt á fjóra jólamarkaði í Hamborg um daginn. Átti allt annað erindi til borgarinnar, svo það sé á hreinu. Fékk þessa fallegu bón að kaupa eina, fallega, handmálaða jólakúlu. Hver getur neitað slíkri bón? Og fyrra kvöldið mitt í borginni fór ég á fyrsta markaðinn. Engin kúla þar, en ótal básar. Svo var öllu lokað.
Seinna kvöldið var ég komin fyrr á vettvang. Ögn fleiri básar opnir þá, en engin kúla, ekki af réttri gerð. Ég vissi nákvæmlega að hverju ég var að leita. Næsti markaður var innan seilingar, Google-frændi með í ráðum og ég vissi alveg hvar ég átti að leita. Það var ekki fyrr en á þriðja markaðnum, ráðhúsmarkaðnum, að þær blöstu við: Fallegar, handmálaðar kúlur í öllum stærðum og gerðum. Og komust meira að segja óbrotnar heim.
Þá fyrst tók ég eftir að flestir á markaðnum voru alls ekki að leita að handmálaðri jólakúlu. Þarna voru flokkar fólks að fá sér jólaglögg og ristaðar möndlur og alls konar þýskar krásir eftir vinnu á föstudegi. Ekkert ósvipað pöbb í London á góðu síðviku-síðdegi. Vinnustaðahópar og vinahópar mest áberandi. Allir dúðaðir og hífaðir. Ekki farnir að bresta í söng þegar ég færði mig á fjórða og síðasta markaðinn, við Alster vatn. Engar handmálaðar kúlur þar heldur. Bara til að spara öðrum sporin.
Fór með jólalyktina í nösunum heim á hótel og þó ég hafi enn engan skilning á jólamarkaðsferðamennsku, þá var þessi óvissuferð í aðra menningarheima mjög skemmtileg. Hver veit nema ég endi í Hafnarfirði?