Ljúf helgi á næsta nesi

Eyddi ótrúlega miklum tíma á næsta nesi, Seltjarnarnesi, þessa helgina. Í gærkvöldi fórum við Ari á skemmtilega söngskemmtun í tilefni af 40 ára afmæli Selkórsins, sem er kórinn sem Elísabet systir er í núna, gaman að sjá hana í rokkhljómsveit sem líktist Grýlunum ótrúlega mikið! Og önnur söngatriði og skemmtiatriði voru stórfín líka. Svo var að skreppa á eigið nes aftur en innan sextán stunda vorum við aftur mætt á sama stað, í félagsheimili Seltjarnarness, í þetta sinn á ættarmót í tengdafjölskyldunni minni, sem var vel heppnað eins og við var að búast. Þess á milli hafa fundarsetur, smá tiltekt og vinkonuheimsókn sett svip sinn á tilveruna. Ljúf helgi. Nesjamennska, já, mér datt það orð í hug, sem ég heyrði reyndar ekki fyrr en ég var komin upp í háskóla og þá alveg sannfærð um að það hlyti að vera eitthvað voðalega jákvætt, þar til ég komst að því að það orð væri notað yfir það sama og ég notaði orðið afdalamennska. Líklega ræður uppeldi einhverju, hef nefnilega lengst af búið á Álftanesi og þar á undan í grennd við Seltjarnarnes, en sumir vilja reyndar halda því fram að stór hluti Reykjavíkur standi á því nesi. Blanda mér ekki í þá umræðu. Þess má geta að kennarinn minn góði sem kenndi mér orðið ,,nesjamennska" og merkingu þess var alinn upp í (af)dölum Borgarfjarðar. Skemmtilegur skilningur á orðum, ég elska bæði dalina í Borgarfirði og nesið mitt góða.