Æpt í eyra og fleiri verslunarhremmingar og -glaðningar

Yfirleitt leiðist mér að versla. Í dag jafnvel enn meira en oft áður, það er greinilega skollin á einhver taugaveiklun vegna jólanna. Köttinn okkar vantaði rétta tegund af kattamat og sá rétti fannst ekki fyrr en í búð 2, þótt markvisst væri verslað. Álpaðist fyrst í Bónus í Kringlunni sem er svo þröng og fjölsótt að eflaust væri hægt að gera þar merkilegar félagsfræðitilraunir um hegðun fólks í of þröngu rými (vonda). Maðurinn sem öskraði á óþolandi barnið sitt í gegnum eyrun á mér og fleygði svo vagninum mínum burt, með bókinni úr Eymundsson, var toppurinn á tillitsleysinu. Hinn Bónusinn minn, vel geymt leyndarmál í Garðabæ, var hins vegar alveg eins og venjulega með afspyrnu þægilegu starfsfólki, góðu úrvali og olnbogarými og þar hitti ég ágætan félaga úr ESB-baráttunni og við tókum létt spjall án nokkurs stress, okkar eða annarra.

Svo þegar heim var komið lá fyrir tilboð um kvöldmat sem aldrei klikkar, þannig að leiðin lá í tvær aðrar búðir á stór-Álftanessvæðinu, Krónuna og Kaupfélagið (heitir núna Samkaup) og þaðan komin var innkaupalistinn alveg tæmdur og ég ætla að halda mér við mínar fyrri verslunarvenjur, að versla lítið eitt í einu á leiðinni heim og ekki á neinum æsingstímum.